Palestina, socialista, Franceses e premsa

Palestina – Israël es lo subjecte que calfa dins las redaccions parisencas, los socialistas franceses al poder an ajudat una dòsa de violéncia en interdissent una expression devath la fòrma d’una manifestacion, e per acabar vesèm una premsa parisenca (85 % de çò qu’es difusat en fRANÇA sul subjecte) qu’assaja de manipular coma sempre o sap plan far.

E tot aquò que comença de se veire al nivèl internacional, donc lo biulhet qu’escrivi es plaçat dins lo contèxte, non pas del conflicte entre Israël-Palestina que i vòli pas botare lo dit, mas dins la situacion francesa e la libertat d’expression.

FB dona mantunas manifestacions en Euròpa per la patz, las redaccions parisencas parlan sonque de la pacifica de Londras….

Passèm sul fait, qu’una manifestacion interdita a Nissa, a jamai agut problèma per èstre una manifestacion pacifica, es la setmana passada ; a París, contrariament a Lyon, Marselha, i aguèt incidents.

Jà nos podèm questionar del ròtle de l’interdiccion del govèrn socialista d’aquesta manifestacion parisenca ; es encara un còp una brilhenta gestion socialista per crear violéncias d’Estat contra la libertat d’expression.

Aont en Euròpa, las manifestacions se son debanada en patz, Tolosa ? Bordèu ? Montpelhièr ? sabi pas ; mas ai de ressons per l’Euròpa sancièra : Istanbol,

O fòra Euròpa :

Jà una pagina Internet d’informacion remarca que París dona dins l’excepcion ; París l’Estat centralista, de gestion actuala socialista, un Estat ontologicament plaçat per establir la repression de la libertat d’expression, ambe l’ajuda de quí ? Los mèdias centralistas parisencs :

Ai escotat aquesta estacion, particularament dempuèi doós jornadas, es plan evident que fan dins la manipulacion ideologica sul tèma. Mas Le Monde, Libération, Le Figaro, La Croix, TF1, LCI, iTele, France TV, etc. fan sobre una linha diferenta, mas son pas clars tanpauc. Sonque L’Humanité es dins una linha mai digna, se fasèm abstraccion de l’interès qu’an de portar lo messatge pro-palestinian per o recuperar, o cal pas oblidar : los comunistas an jamai acceptat lo PC d’Argèria abans l’independéncia. I a un recuol pron internacional per RFI… e donc mens parisiano-centrat.

S’i aviá un argument per ajudar l’extrèma-dreita a desvolopar l’argument que «la juiverie gouverne à París» (es pas lo meu punt de vista, o me cal escriure, perqué aprèp serai tractat antisionista), los socialistas al govèrn an plan governat. L’irresponsabilitat socialista es encara del nivèl del ministre François Mitterrand coma ministre de l’interior ambe la situacion en Argèria abans 1962.

Jà l’idèa es veïculada per la premsa internacionala, pro-palestiniana ; avèm l’art socialista de botar lo fuòc ont la patz e lo pacifisme èra una linha que caliá assajar de bastir tal que l’occitan Jean Jaurès o pensava :

Mas se ne cal estonar ? Al meteis moment la bretona e socialista Marylise Lebranchu, aquel que manca totalament la reforma territoriala 2014, es estada portar la provocacion en Corsega :

La provocacion es l’Estat francés, lo nacioanlisme francés, los socialistas al poder son plan dins la linha de 1793, e la dita «reforma territoriala» que semblarà a una recentralizacion, dona tanben dins aquel biais de veire las accions socialistas, dangierosas pels pòbles, e orientada diplomaticament e politicament cap a l’avuglament sobre lo biais de governar de l’Estat d’Israël.

Dempuèi 1793, França es un problèma, non pas simplament per Occitània, es un problèma per son poder centralista, pauc impòrta d’etiqueta e lo partit al govèrn.

-°-

Descendent del Franquisme e de 1793, los socialistas espanhòl de Catalonha. La sampitèrna tresena via federala a jamai foncionat ambe Madrid, pauc impòrta lo regime.

Lo sant Manolito Valse a interdit una manifestacion pel respecte dels pòbles, particularament aquel de Palestina.