De la dangierosa e sampitèrna politica

Lo bilhet d’anuèch es escrit ambe l’ajuda de Miquel de Palol, qu’escriu un bilhet dins El Punt Avui de diluns passat. L’autor èra jà passat a Tolosa, e l’aviái jà encotnrat.

Quin es lo càsting ? Quin contengut politic al cambiament ? Del contengut politic, o d’aver passar lo lindal, que ne faràn las futuras generacions ? La paur del ciutadan es : de qu’es lo contengut de la causida que nos farà passar lo lindal ? Miquel de Palol se questiona anuèch dins lo jornal catalan, El Punt Avui.

Ai viscut gaire de temps, ai viscut gaire de temps en un sistèma politic variable que jamai a tengut las promessas que portavan abans las eleccions, lo cambiament de caps, mens promessas aplicadas, mai politicas mesprezablas. Ai çaquelà viscut dins u nsistèma que se podiá pensar que lo cambiament èra en passar dels candidats d’esquèrra als candidats de dreita. Ne soi mens segur ara, bravament mens.

sabi que la nocion de dreita e d’esquèrra per clarificar la votacion e la causida de l’elector, es una engana politica, es deguda al sistèma revolucionari que nos engana dempuèi.

Quora las revolucions de l’Estat francés, 10 ans de revòltas quasiment pertot dedins l’Estat francés, se debanèt ambe la fin la revòlta parisenca, que l’istòria nacionalista francesa a notat coma una revolucion, aquel de 1789 (aprlan mens de 1848, perqué i a pas agut realament de sistèma administratiu cambiat) ; sovent aquela de 1789/1792 es estada presa coma un modèl per los mai grands extremistas politics d’Euròpa. Aquela revolucion es estada un cambiament d’estructura administrativa, donc sèm passat de l’Estat castica de la sang blava (familha dels Borbons), a un novèl …. Estat castic que los poders èran pas dins las meteissas mans (familha plutocratica e dita republicana). S’es creat un Estat tal que la modernitat del XIXen sègle explicarà l’Estat dit modèrne. Aquò qu’escrivi vòl de cap manièra dire que l’Estat ancian èra bon, perqué pas modèrne, o reformable ; o pensi pas.

Mas concretament, quora Miquel de Palol vòl saber quin Estat serà Catalonha aprèp la data d’independéncia, es un pauc demandar a las diplomacias europèas d’acceptar l’independéncia de Catalonha abans d’èstre realament independent. La revolucion dita francesa, e en realitat, la revòlta parisenca (que serà pauc a pauc la basteson del nacioanlisme d’expansion parisenc) a explicat en primièr temps que cal una republica d’egalitats, Égalité, de fraternitat, Fraternité, e sobretot de libertat, Liberté ; quina es estada la resulta : 1 / egalitat entre los ciutadans mas en negar l’identitat individuala e collectiva dels ciutadans e dels pòbles de l’Estat novèl, ambe un avantage a la casta qu’a la moneda e la capacitat d’escolarizat los dròlles dins las escòlas ditas grandas, 2 / fraternitat, per anar matar los que pensavan pas coma els, los bons republicans, ne sábon quicòm en Euròpa, mai tanben dins mantunes parçans d’insotmission del territòri francés de l’epòca (Vandèa, Savòia, Nissa, Corsega, etc.), 3 / e la libertat, aquela de fargar la guèrra a tota l’Euròpa, libertat d’èstre esclau, conscrit, d’un novèl sistèma castic que parla pus las lengas dels pòbles sotmetuts, mas que fabrica guèrra sus la planeta per l’expansionisme republican e la riquessa de mantunes coma per l’ancian regime. Etc. Non francament la politica es una fabricacion de paissièra, per passar rius o problèmas politics, mas la resulta la sabèm jamai, sabèm jamais se de la plana frictuosa passèm pas a la montanha cranhenta, e quora avèm pujat a còp se trapa una novèla plana meravilhosa o dangierosa ambe maissants vesins, o lo contrari.

En politica, se sap jamai res.

Dobti que Miquel de Palol, o posquèsse pas saber. Mas alara perqué demandar l’impossible, al moment que cal assegurar de passar lo lindal, la pòrta de la declaracion d’independéncia ?

Per exemple, la moneda del petròli pòt èstre emplegada per crear un Kurdistan independent e pacific, o una oligarquia musulmana e la guèrra a las populacions, als vesins, a las femnas, a la vida en general.

Quin es lo filosòfe que sap pas que los actes politics an consequéncias que son inprevisiblas ?

Alara perqué la question de l’aprèp, Miquel de Palol ? Perqué lo lindal es dangierós d’o passar ? i aguèt quantes Estats novèls dempuèi l’idèa filosofica dels Lumières ? Catalonha amerita pas de passar lo lindal, es pas pron madura per installar un sistèma politic novèl ?

Me sembla çaquelà que las questions de Miquel de Palol an jà trapat mantunas responsas sul camin de l’independéncia catalana qu’a debutat, mantunes libres an respondut (quitament se los entendèm pas dins los mèdias mondials que se son interessats al subjecte), respondut vaquí mai de tres annadas, e contrariament a las revòltas ditas francesas d’abans 1789 e dinca 1792, an pas jamai pausat damnejaments grèus a l’umanitat ; dona esperança granda per Catalonha dedins lo continent europèu e per la gràcia de l’umanitat.