Anuèch l’actualitat es «l’intégrité territoriale», l’integritat territoriala d’un Estat d’Euròpa, mai tanben d’Africa (cal pas oblidar que las frontièras africanas las an fabricadas los Europèus sense téner compte que de l’interès particular de lor expansionisme d’oltra-mar e d’oltra-continent).
De qué podèm pensar d’aquel concepte qu’assegura un monopòl a l’Estat e la seuna administracion sobre pòbles integrats e territòris assimilats sovent de fòrça dins aquela integritat territoriala, santa e autoproclamada segura per l’invasidor ?
Quina èra l’integritat territoriala de l’Estat francés expansionista en 1598-1603 e 1625, 1682-1722, 1830, 1850, 1860, 1867, 1947, 1962, e quitament en 1978 quora se perdèt Las Comòras ? E l’integritat territoriala de Bretanha que n’a a fotre l’Estat francés ?
E podèm considerar que lo territòri d’un poder reial o republican fosquèsse sant que las dimensions fosquèssen definitivas dins l’istòria de l’umanitat ? Sabèm que lo rei Loís XIV èra descendent de dieu sus Tèrra, mas çaquelà ! Las frontièras que el a despassadas, alara desintegrèt d’autras integritats territorialas !
Sabèm que dempuèi 1792, lo concepte de santetat del l’Estat es devenguda una etiqueta republicana francesa e de la Federacion de Rússia, alara …. Donc d’un nacionalisme francés que preferís Moscòu a Kyiv. Jean-Pierre Chevènement l’explica dins totes los mèdias franceses, ara, el qu’es nascut politicament, senator del nacionalisme francés, nascut d’un territòri qu’es estat desintegrat e considerat coma etnicament francés pels Germanics qu’an desintegrat l’Estat sant aprèp la batalha de Sedan, la debuta –enfin- de las desfaitas francesas en Euròpa.
Crimèa es estada … donada…. per un dictator a una província d’una Union Sovietica, dita CCCP … Se podrà pas dire que lo poder nega clarament l’integritat d’un territòri qu’es estat otoman, tatar (puèi destartarizat violentament pels novèls invasidors sovietics, voidat de sa populacion tatara), e ara russificat dempuèi annadas e annadas…per la fòrça donc pendent tot lo XXen sègle. Sèm al XXIen sègle, non i a d’autras vièlhas solucions sense far las guèrras sus aquel sampitèrne tèma ?
Se cal recordar en 1453, Ducat d’Aquitània, quora aprèp la batalha de Castilhon, los vençedors, los mercenaris del rei franc, parisenc donc, an voidat lo campèstre entre Brageirac, Liborna e Marmanda, per l’emplenar de populacion franchimanda venguda de Peitieu ; es aquesta zòna, que quora se lor dona la possibilitat, vòta lo mai pels occitanistas que se presentan clarament a las eleccions. La solucion de l’Edat dit Mejan, seràn las solucions diplomaticas del XXIen sègle ? Avèm una diplomacia d’aquel nivèl encara ?
La desintegracion de las frontièras d’Estat es sistematicament objecte de guèrras (o sabèm pron en Occitània) e de diplomacia –sovent desinformada o manipulatriça-, jamai l’objecte dels pòbles concernits.
L’integritat territoriala d’un Estat es, per ipotèsi diplomatica, sacrat (pauc impòrta son modèl d’Estat o de fabricacion o de foncionament, encara que se fosquèsse dictatorial segon las nòrmas europèas, seriá mai aisit) e donc levar lo ton diplomatic es assegurar que «l’integritat territoriala non se podrà tocar», quitament se los mejans de pression son inexistent fàcia a una agression militara de mercenaris, endoctrinats o malpagats.
De quina manièra los pòbles concernits se pòdon questionar e aqueles portan responsas que pòdon agradar a l’invasidors o als vesins, o quitament non gaire agradar als vesins e futurs partenaris ?
Ni l’Union Europèa que practica una organizacion dels Estats expansionistas, ni l’ONU o la SdN an trapat solucions politicas, levat quora los potents èran interessats per destrusirs impèris, e aflaquir un Estat imperialista (Àustria-Ongria, França, Communwealth, Itàlia, Impèri Otoman, China, etc.). La question es sistematicament tabó. Perqué l’Estat es conciderat sant e lo bonür sancièr pels pòbles, assimilats o pas.
De quina manièra la desintegracion territoriala en Síria non ajudariá a resoldre lo problèma de guèrra, anuèch ? De quina manièra un Estat desintegrat, non podriá pas trapar una fòrma de federalisme aprèp la desintegracion ? Perqué un Estat desintegrat seriá pas l’assegurança de l’establilitat pels pòbles e lo viure melhor sense armes e guèrra ?
Puèi, dins lo cas de la Crimèa, perqué un Estat Ucraïnian non podriá èstre autanplan l’organizator del referèndum qu’un Estat de mercenaris en Crimèa ajudat per la Federacion de Rússia ? Las condicions de sortida d’un tròç de l’integritat d’un Estat me semblan autanplan utilas de gaitar que las manièras que l’Estat es supausat garantir a una minoritat installada e que se considera mal tractada, de sortir del sant Estat, de sant impèri vièlh.
Sèm segur que los pòbles de Crimèa seràn totes per l’estatús qüò politic d’una Crimèa autonòma e dependenta economicament de la Federacion de Rússia e de la marina russa ?
De quina manièra los Estats (centralistas o pas) pòdon daissar liurament los pòbles de pensar a l’avenir que considèran lo melhor pels enfants ?
Cridar a l’integritat territoriala (o a l’espaci vital per un Estat o un regime politic), interessa l’administracion de l’Estat concernit, mas resòud pas lo problèma d’una decision democratica pel pòble, o pels pòbles concernits, ni per la patz sus la planeta.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada