Se questiona sovent perqué van en Síria per se batre ; dos programas de Arte-TV presentavan ièr unes documents que fan melhor comprendre lo perqué de l’engatjament dels joves beurs dins aquel Estat.
Ai reconegut los tempses de las dragonadas o de l’inquisicion dedins l’Estat francés en formacion, mas aquí l’Estat es estat creat pel colonialisme francés per delegacion de la Societat de las Nacions. es benlèu per aiçò que lo regime en plaça a agut sempre l’ajuda francesa dinca páuc de la seuna diplomacia.
Lo regime Assad, un regime de proprietat privada d’esclaus de mantunes pòbles de religions diversas (d’estatuts juridics qu’ajudava a la tranquillitat diplomatica), a matat pendent mai de 40 ans los seus pòbles, ambe un grand avuglament de la societat internacionala. Los amics de la familha Assad son las oportunitats internacionalistas d’aquesta familha.
Dins lo primièr document, i a una construccion, una presentacion de l’escalada militara del ciutadan pacifista a l’acte del guerrièr, dins un procèssus qu’estonarà digun en Euròpa. Dinc lo segond document, cada ciutadan prendrà las armas e las capacitats d’interpretacion politica se resumiscan a Assad o Allah, limitada donc. Mas los podèm castigar per aiçò ? Aprèp aver gaitat aquò, los 800 mòrts dempuèi l’atribucion al Quatar de la copa del monde de fótbol son aps gaire estonant. Quí a autrejat los jòcs olimpics d’ivèrn al regime de Putin que sosten lo regime de Síria ? Sotxi val pas Quatar, mas lo Quatar a donat mai de mòrt, ara en 2012, que lo nombre de participant fotbalista a la copa del monde de Quatar.
Las castas dangierosas per l’umanitat son al Quatar, en Síria, o Aràbia Soadita …
De que podèm far d’aquestes regimes ? Dins un document cort, un Internauta sirian explica : “se los Armerican fan una ataca en Síria per castigar violentament lo regime Assad, quantes mòrts, 800, 1000 ? Es la chifras dels mòrts d’Assad per jorn.”
La frasa me damora al cap e ara comprèni melhor los que son partits en Síria per far la guèrra ; comprèni, ara, mens las condamnacions de la societat europèa sul tèma, e tanpauc la justícia francesa sul tèma ; son devenguts, aprèp TRES ANS DE GUÈRRA, devenguts las ajudas al cementèri a planeta duberta en Síria, segur …. mas tanben Quatar, o Aràbia Soadita que manupula de luènh ambe l’argent del petròli.
Las botigas que trabalhan lo mai a Homs, son las botigas de marbre talhat ambe linhas de Al Còran que fan d’afars gròsses.
Çò que la comunautat internacionala farà contra l’intervencion en Crimèa d’una armada de l’ompra, per frenar los escambis dinerièrs russes, es pas sufisent per frenar l’armada mafiosa en Crimèa. Que cal far contra lo regime de Síria ? I a aps mai qu’una intervencion militara seriosa : es benlèu per aiçò qu’i aurà pas d’intervencion.
L’occitanisme li agrada de parlar del reialme dels Raimond dins aquela zòna ; istòria … element d’una didactica bravament elonhat de la realitat politica del regime Assad e dels soslevaments ciutadans en Síria.
La consciéncia es clara dins aquelas conferéncia sus las relacion d’extrèma-orient d’Occitània. Mas dinca quand ? Dinca quand damorarèm muts, sense res far en collectiu ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada