Una revista partesana del Parti Socialiste francés explica plan que la democracia es pas la decentralizacion. Se la populacion demanda de participar, tal que lo títol o explica, es que justament la decentralizacion es pas estada faita per la democracia. Perqué far alara ?
La decentralizacion es estada faita :
1 / per ajudar l’Estat a una melhora gestion … E es vertat que vesèm al nivèl investiment que l’Estat a jamai sabut far en region, levat per la capitala, la decentralizacion a sabut melhor far que l’Estat, e pertot, en egalitat.
2 / Los socialistas franceses son contents de presentar la decentralizacion coma una prepausicion politica aplicada. Es vertat que devon aver oblidat la rason reala de la decentralizacion ; Gaston Defferre aviá problèmas a Marselha per desvolopar projectes, e donc per evitar que la prefectorala frenèsse los projectes, la decentralizacion èra jà establida per frenar lo sistèma bonapartista.
Mas aquò dit, aquò pròva pas qu’èra pas utila, la decentralizacion, mimai qu’es un element democratic e donc adobat per desvolopar una democracia en region, províncias deventralizadas. Perqué ?
Perqué lo sistèma electoral causit es estat aquel qu’agrada al jacobinisme francés, aquel que Bonaparte a gausat imposar, lo militarisme politic es lo Chef qu’a sempre rason quan es elegit pels pars o quora lo Chef a près lo poder gràcia a la partidocracia. Es lo sistèma comunal francés, aplicat a la region ; un exemple clar, lo CES, Conselh Economic e Social, es designat pels elegits majoritaris del Conselh Regional ; lo CES es supausat contra-rotlat lo Conselh Regional ; es una granda fotesa. De mai, lo sistèma electoral imposa una representativitat qu’es resumida a las causidas de la partidocracia francesa en Occitània.
Es evident donc que lo «désir de participation» titolada aital, es lo rebat d’una revista ges independenta, e qu’a una vision administrativa, foncionariala de la decentralizacion ; es normal vist que lo prètz de la revista es pas de la capacitat de totes los ciutadans, dels foncionaris de la decentralizacion benlèu, o simplament una revista crompada pels Conselhs Regionals de la color politica del Think Tank socialista francés.
Benlèu que cal remembrar que la mapa (document junt) es encara una realitat republicana francesa.
caldrà explicar encara e encara la diferéncia entre DECENTRALIZACION e AUTONOMIA : DE privatiu del centre, donc ; privar del centre dels foncionaris (es jamai estat fait, la reforma de la prefectorala es jamai estada faita) ; AUTO es se-meteis, NOM es la persona politica (dinc lo cas), la persona en nom personal es se prendre en carga.
La decentralizacion demanda pas a las populacions d’èstre majora e de se prendre en carga ; demanda de melhor gerir l’argent de l’Estat ; l’Estat dins lo sistèma de la decentralizacion s’es rendut obligatòri per jacobinisme ; alara es aquò que còsta, vist que l’Estat sap quitament pas regular e verificar los actes politics locals.
Mas la causa es pas simplament un problèma francés ; recentament l’Union Europèa, la comission, a demandat un rapòrt sus la corrupcion en Euròpa, e coma per astrada politica o administrativa polida, an raportejat tot dels Estats de l’Union Europèa, tot levat en gaitar dedins lo sistèma del foncionariat de l’Union Europèa ; devon èstre sants segurament ?
O explica una associacion europèa de vigilença de las accions europèas dins un programa de France Culture anuèch dissabte. Lo programa se sona «Affaires étrangères», coma se l’Union Europèa èra dels afars estrangièrs als Franceses … E quí paga l’Union Europèa e quí supòrta las règlas d’un Barroso, un qu’a menat a la falhida lo Portugal. Quí paga los foncionaris de l’Union Europèa ? Aqueles que son pas capables de se gaitar lo monilh… mas que fan mòstra d’una granda arrogança per imposar las règlas d’amontnaut, coma l’Estat jacobin francés o a sabut far.
-°-
E contrariament a çò que pensa lo coorporatisme jornalistic engimbrat per la правда parisenca, Le Monde, la decentralizacion es un regionalisme, e donc un problèma, tre la debuta. Car lo problèma l’an pas fabricat los Bretons, mas los Parisencs, o plega-esquina elegits en províncias, totes qu’an páur de las populacions en region. Imaginatz se demandiam l’independéncia !
Puèi, caldrà explicar als Parisencs, e als jornalistas en general ; es pas perqué sèm dins un Estat jacobin centralista e que confond unitat e uniformitat, e qu’a un sol cap per governar, que cada region sembla a l’autra, e donc que los supausat “régionalisme” breton es lo meteis biais de foncionar dins lo “régionalisme” fabricat endacòm mai. Totes an çaquelà una caracteristica parisenca, son pas democraticas ; es ontologic a la volontat politica del mèstre jacobin.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada