De l’interès del Manifèste Occitanista

Fòrças internautas m’an questionat per saber çò que pensavi d’aquel document ; es plan la pròba que lo Manifèste Occitanista a interessat lo meteis public que legís lo meu blòg. Quora legissèm los dos bilhets jà pareguts, 1 / politica toristica en Miègjorn Pirinèus, 2 / politica TER en Aquitània, totas que deuriá èstre ligada a l’occitan e ambe region administrativa ambe elegits del Partit Occitan … Nos podèm questionar sobre lo document grandament distribuat a Rodés, aquel :

Engimbrat per mantunes elegits regionals occitanistas del Partit Occitan, lo Manifèste Occitanista a fait camin, lo lògo del POC es abandonat, lo caminament se faguèt d’un departament a un autre, ambe una fòrta preséncia a l’Oèst Occitània ; Provençaus, Gavotins e Niçarts o an demandat, mas la dinamica sembla sempre flaca per aquestas Èst-Occitània, malgrat la preséncia d’elegits del POC als CR de PACA (i a rason que pòdon escapar, per los que son mal informats). Per exemple avèm poscut veire l’article trufandièr escrit per Sud-Ouest Gèrs sul tèma.

Aquel bilhet d’anuèch es pas brica per èstre trufandièr sul subjecte. Es una iniciativa que sembla dessenhar un programa politic occitanista pels candidats en Occitània, a las municipalas de 2014 (causa que cap sistèma d’elegits regionalistas occitanistas an pas jamai fait) ; mas es ara dins una situacion politica dificila que l’esquèrra aurà probat,, un còp mai, que la promessa sul tèma lingüistic serà jamai tenguda, «promessas de francés, promessas val pas res» apondon n°56 de la lista François Hollande, segon lo PNO (e ambe granda rason). E donc lo defí serà grand de listar novèlas promessas per las municipalas, eleccions francesas ; bon, es tanben una evidéncia que l’occitanisme politic e cultural es gaire preparat per imposar unas accions politicas, son encara «al balanç positiu per l’occitan en demanda» ; las accions que son estadas de l’exterior o de l’interior del sistèma, sembla blocadas sociologicament per un republicanisme militarista, o coorporatista veire jacobin. Se pensa alara qu’èstre jacobin e occitanista es la solucion ! (La FELCO-OCBI o explica als professors, vesèm jà lo problèma, los que son cargat de formar, son jà un problèma).

De qué fauta a l’occitanisme politic e cultural : realament la coneisséncia de la vida reala de la societat que l’environa ? De quina manièra se fan las decisions politicas e socialas, o sábon pas ? Lo Manifèste Occitanista aurà un avantatge de plaçar una basa per poder parlar, lo problèma serà que lo professorat (per exemple) en possession d’aiçò saurà pas brica s’adaptar al sistèma vivent qu’es en fàcia.

Podèm veire a mantunes endreits e per mantunas ”personalitats” que las competéncias politicas de cada institucion franchimanda son pauc conegudas dedins l’occitanisme, e çaquelà la decentralizacion li faguèron un uèlh d’interès politic perqué i an vist una sortida politica, quasiment enfin ! Mas nos avisèm ara qu’es una engana politica francesa de las gròssas.

De mai, per far passar las idèas occitanistas cal aver los mejans mediatics pròpris, lo sistèma mediatic francés refusa lo debat sul tèma, e al contrari installa un sistèma d’apartheid o de folclorizacion de la pensada occitana, veire de carnavalizacion o passacarrièrizacion d’aquesta pensada.

Quí sap çò qu’es un PLU dins l’occitanisme, sap segurament que s’i pòt botar un chicon d’occitanisme dedins, quora se vòta ? Lo nom dels immòbles son pas jamai regulat dedins l’Estat francés, la lei 101 de Quebèc o fa !

Quí sap que la societat privada SMTC-TISSEO es un servici public e que l’occitan n’en vòl pas e es question, non pas politica, mas administrativa, ontologica al sindicalisme fosc qu’es jogat per FO sindicat majoritari dedins la foncion public, e la comuna de Tolosa, e que refusa la decentralizacion, es de dire la democracia, o la gestion per las populacions de las administracions de la decentralizacion ? Quí sap aiçò dins l’occitanisme ?

Quí sap qu’es la DDE que fabrica la gestion de las rotas e donc qu’a a veire ambe la signaletica de las rotas en Occitània ? E donc quora i a un cargat de mission per l’occitan dedins un Conselh General aquel, e que que res se fabrica per l’occitan dedins a tot renovelament de signaletica (dins lo budgecte actual d el’institucio nde la decentralizacion), i a questions de se pausar e manifestacions a orgnaizar.

Quí sap qu’un Conselhièr regional se pòt conselhar dedins comission e sonque per la politica del TER, sap que avèm pas pron d’elegits per informar l’administracion que l’cocitan còsta res se la presa en man de la lenga es faita a la basa ; pel torisme se cal avizar parier, levat ambe la preséncia de nacionalista franceses al cap politic del servici, coma per la vila de Tolosa per exemple. E quitament ambe un nacionalista francés al cap, quines son los arguments que cal portar ? Cap formacion politica son estada bailada en Occitània dempuèi l’existéncia de l’occitanisme, podèm dire dempuèi las annadas 1954, al contrari lo pauc qu’i aviá es estat pauc a pauc fòrabandit pels militants del POC dedins las escòlas d’estiu.

Lo qualificatiu de ‘vertadièr’ dins lo document, per seguir «movement social» explica tot aiçò en resumit : l’occitanisme politic es pas un «movement social vertadièr», o es formatat per non èstre, pel sistèma associatiu d’esquèrra.

Dins aquel contèxte es normal que una lei demandada a París non serà jamai votada, e que las illusions ajudaràn encara per crear d’autra engandoira passa-carrièra-manifestacion-occitan-pride, o benlèu tanben lo Manifèste Occitanista.

Lo Manifèste Occitanista ajudarà un jorn l’occitanisme politic en organizar seccion de formacion, e tres o quatre per annada, pel mens se volèm dins vint annadas pensar aver candidatura que representaràn una diversitat professionala dins l’occitanisme. Li caldrà segurament abandonar la promocion lingüistica occitana pendent la formacion, tot en gardar l’occitan coma una aisina de l’identitat del grope novèl.

Perqué lo Manifèste Occitanista fariá melhor qu’un individú isolat «per trapar mejans novèls en fasent pression sus la decision» se i a pas formacion politica de grope per l’occitanisme del XXIen sègle ? I a vint annadas fautava d’informacion, al cap de vint annadas, l’occitanisme associatiu es mai informat, mas de l’informacion ne sap pas qué far ! O simplament sap pas descodar l’informacion recebuda, li fauta una formacion sul tèma aquel. E sèm quasiment pron luènh de l’ensenhament lingüistic, encara qué ; dels sabers lingüistics podriam extrapolar per una pensada occitanista fòrta e dinamica, e donc indefugibla sense aver de cortejar los mèstres.

L’interès del Manifèste Occitanista es justament de pausar totas aquestas questions de formacion d’una elita per melhorar la modernitat de la revendicacion politica occitana.