Manifestacion o passacarrièra de carnaval

Se debanava a Rodés ièr. Es alara interessant de veire tot aquel afar al pus près e i soi donc anat incognitò, e de faiçon liure, sense acompanhament que posquèsse destinburlar lo meu punt de viste critic sus aquel tipe d’occitnaisme.

Primièr i aguèt una promocion que explicava ‘Occitan pride’, ‘passacarrièra’ o ‘manifestacion’ ? Se sabiá pas tròp çò qu’èra … O benlèu qu’èra simplament una animacion de mai per far plaser a la comuna de Rodés, e per l’aficatge electoral de 2014 ? Vertat que la cort al torn del cònsol màger a marcat la debuta de la manifestacion. Alara aquí podèm escriure tanben fòrça causas e sembla que los escrivèires locals l’aguèsson pas vist, nimai zo sábon escriure.

Abans la manifestacion

Rodez New explica una version oficiala :

La novèla foguèt represa per mantunes luòcs Internet. Lo problèma es indicat aquí, es l’Ostal del patrimòni qu’organiza, mas aquí i a donc un conflicte d’interès, car se podrà pas manifestar politica contra lo govèrn socialista actual vist que las subvencions son se la comuna socialista e del departament. Çò q’es una nòrmalitat qu’a tocat totes los costats politics franceses en Occitània.

Se podrà gaitar a d’autres endreits :

Aquí es lo sistèma informatic que dèu s’encaganar, perqué de ‘Occitan pride’ es devengut ‘fierté occitane” … Fièr de las seuna raiças, perqué pas ! Mas tornarai donar la frasa dita per Jacme Gaudas per non pas signar la peticion per l’occitan dins lo mètro : « je ne suis pas un arbre, je ne signe pas cette pétition», mantunes jorns pyus tard filmava lo festenal oficial ‘Racines’. E l’administracion francesa del mètro se cargarà dins lo mètro de limitar las raiças de possar melhor en terrenh de patz.

Puèi anèm mai luènh, en Bretanha, que los interessava la manifestacion ; cal notar que sonque ToulouseInfos ne parlèt… dedins lo bilhet TOLOSA.

Donc èra plan una manifestacion ?

Podrètz picar sul ligam e confirmar qu’èra plan una manifestacion segon Yves Durand entrevistat pels Bretons. E vist que son bretons, se manifestava aital l’interès per l’occitan en Bretanha, çò qu’èra puslèu pas lo cas dedins las carrièras de Rodés.

Coma inconegut de la manifestacion, prèste d’èstre enterrat en primièra classa, ai remarcat un nombre important de bandieròlas del Partit Occitan, qu’indica aital sa poténcia militanta, indica una realitat sul terrenh, Partit Occitan es mai que tot 20 % dels manifestants ; ai çaquelà pas vist una sola bandièra de EELV …. E malgrat tot podèm legir l’article en seguida :

Comprenèm alara dins aquel jornal que la manifestacion èra pas sonque explicar tornamai çò qu’èra una politica lingüistica als elegits de Rodés, e al cònsol màger en particular ; la question es clara : alara qu’en Bretanha la causa es compresa dempuèi 20 annadas, perqué los neurònes dels politicians locals occitans, del Roèrgue, an problèmas de comprenedoira dempuèi 20 annadas ? Es que los neurònes dels elegits franceses (!) en Occitània son diferents dels neurònes dels elegits …. bretons, bretons ? Avèm aquí un problèma d’identitat de granda dimension, que fabrica polemicas sistemicas dedins l’aglomeracion de Tolosa per flaquessa de la volontat politica.

Lo Midi Libre faguèt un article interessant, es normal ; es aquel que tanben per l’Estivada trabalha fòrça e qu’a pas demandat l’exclusivitat de premsa, per fòrabandir los autres jornals-mèdias (CentrePresse per exemple, o la DDM).

Justament la DDM que n’escriu ?

Podèm dire qu’es lo minimal sindical. Podèm dire tanben que los jornalistas  de Rodés de La Dépêche du Midi son pas adaptats al terrenh : «discours uniquement en occitan», un jornalista normal en Occitània, deuriá èstre un jornalista que s’adapta (un jornalista se deuriá pas adaptar a tot terrenh? E lo terrenh de Joan Jaurès ?), e donc que deuriá far l’esfòrç de parlar o comprendre la lenga del país, senon es un jornalisme imperialista, nacional-expansionista, engatjat politicament. Es de se questionar sobre la causida del DRH de La Dépêche du Midi, e donc de la causida del DRH de La Dépêche du Midi, normalament es devolgut a Jean-Michel Baylet, lo patron, aquel que cada còp qu’es necite, explica qu’a res contra l’occitan, sobretot en campanha electorala (sembla qu’ai levat encara una ipocrisia politica, encara!) ; mas que concretament dins lo grope que li aparten lo DRH sap pas embauchar jornalistas que posquèssen èstre plan adaptats a Occitània, la zòna de difusion del jornal seu.

E podrèm çaquelà mesurar l’independéncia dels jornals de Rodés, l’informacion passarà pas lo departament, sonque la manifestacion sembla interessar la redaccion locala, departamentala… E malgrat tot, lo Partit Occitan dins la seuna pagina nacionala cridava a la manifestacion, EELV pas brica. Se cal pausar la question : perqué solament la mencion EELV es notada pel jornalista de Midi Libre ?

Aquel meteis jornalista de Midi Libre rassegura çaquelà lo seu lectorat : « En Occitanie, comme en France, tout finit par des chansons. » es un biais d’explicar que lo passacarrièra èra plan leugièr politicament e sobretot qu’èran tanben coma los Franceses los Occitans, «aqueles indigènas que semblèm comprendre melhor» de mai en mai. Mas son talament Franceses dins lo ment, que quitament aplicar la nocion d’egalitat per las lengas, es vengut a digun dins los discorses ! L’inconegut de la manifestacion a tanben remarcar una sola frasa chòc e politica «promessa de francés non val res» ambe l’apondon al provèrbi desvirat * n°56 …..Sabi pas quí comprendrà (enfin o sabi, mas l’ipocrisia de la passacarrièra-occita-pride-manifestacion o sembla pas aver remontat a la premsa, la desconeguda de l’informacion sul tèma. Es benlèu lo sol moment qu’ai sentit qu’aquesta manifestacion virava al politic, un momentonet per non desrengar la prefectura qu’avèm daissat de costat tranquillament… Las fedas roerguatas occitanistas se son passejadas tranquillament e en color a Rodés, coma a poscut l’indicar France 3 dins mantunas vídeos que podètz fintar sul net e en lenga francesa :

France 3 es vengut en fòrça, sembla qu’i a agut dos equipa, una en francés e l’autre en occitan ! Me soi questionat de saber quí susvelhava l’autra equipa … Es un pauc coma los RG d’un còp èra –se cal imaginar que fariá pus parier ambe la pacivitat dels Occitans d’anuèch !

L’inconegut de la manifestacion a alara plan comprès perqué l’«occitan pride» ; Es un pauc coma las semenças d’EELV, son trabalhadas pels païsans e escambiadas suls mercats non-OMC (coma l’indica, lo vesin e absent-a-Rodés, José Bové d’o far), e son la marca d’una diversitat, coma las colors dels agronòmes de l’agrobiologia. Mas per la fòrça de la diversitat, e sobretot de l’abséncia sancièra de rasonament politic clar, la manifestacion s’acabèt coma l’òrt de Voltaire, aquel que val melhor cultivar que non pas manifestar, e sobretot o far a l’estrangièr en tèrra de Genève. Sembla èstre un sonçaïna que l’occitanisme a pas encara comprès : cal capvirar los paradigme e parlar politica per saber l’occitan, mas pas la politica dels plega-esquinas, nimai copiar lo modèl francés de violéncia politica e militarista.

Per clavar aquel bilhet, podèm dire que manifestar es pas la fòrça dels Occitans (nimai dels Occitanistas), e quora manifestan, lo fan de faiçon talament diplomatica que se cal questionar de l’interès de manifestar, de passejar a Rodés, o de levar la ‘pride’ per far IN, que fosquèssen 1500 o 2000 !