La francophonie destrusís la diversitat

La “francophonie” destrusís la diversitat (o avèm vist mantunes còps jà, mas listèm encara, listèm que quora se parla d’abandonar las lengas de fRANÇA, la frnancofonia arriba per nos explicar la diversitat, òr es l’encontrari) ; la diversitat, es de dire, las lengas que an mestièr dedins l’Estat francés d’una politica, perqué l’UNESCO las comptabiliza pus dins las lenga en via de mòrt. Ai botat vergueta a ‘francofonia’ perqué soi pas segur qu’aquesta politica ajudèsse pas a desvolopar, mai que tot la diplomacia de las entrepresas d’Estat en Africa, res d’autre. Cal saber que la diplomacia francesa es un dels problèmas los mai grèu dins los deficits de l’Estat francés, la francofonia es que la partida vesedoira del sicut.

Aquò se sona mesprètz e politica de destruccion lingüistica VOLONTÀRIA francesa ; es un nacionalisme d'expansion en Africa, mai tanben en Euròpa.

S’acaba de regretar –encara un còpo- que l’Estat francés se prepaucupa mai d’Africa e de la francofonia que non pas de las lengas mesprezadas sul continent europèu, e sul territòri de la seuna juridiccion republicana ambe frontièras ditas naturalas.

Distrubuat per Sylvain Berhault e per Richard Gironnay : « Ièr sus una ràdio culturala, Dòna Benguigui, a confirmat l’engatjament de l’Estat per la francofonia : 4,5 millons d'èuros per formar 100000 professors de francés en Africa !!!! Quantes per formar los ensenhants en lenga regionala ????
Hollande baila al ministèri de la francofonia 15 milions d'èuros per 3 annadas, e dins lo meteis movement, acaba d’abandonar lo 56en engatjament de campanha per far ratificar la Carta de las lengas minoritàrias!!! Dos pèses doás mesuras!!!!
Ièr, cotria, ai après qu’una professor de las escòlas de l’ensenhament public farà (a Ploemeur) unea formacion de breton de 9 meses per èstre regenta bilingüa : aquela tocarà pas mai de 75 de cent del seu slari e deurà pagar 900 èuros. Aquò cansarà lo volontariat, segur.

Vaquí lo tèxte de Richar Gironay tradusit en occitan ; non podèm qu’apondre qu’esperèm encara una pichoneta politica per l’occitan dedins l’Estat francés, dins la seuna administracion, que fosquèsse prefectorala o decentralizada (e aquí parli pas de l’ensenhament).