Burqa, socialisme espanhòl e Tolosa

Dins Tolosa se debana actualament un fenomèn pron extra-ordinari, es un fenomèn de fusion identitària de grand nivèl politic, e de grand dangièr per nosautres e pel biais de viure occitan, e alara, de tot biais, es unic e excepcional en Euròpa, car se fabrica aiçò sobre las tèrras lingüisticas cremadas occitanas, sobre la nòstra esquina nacionala, e ambe lo grand interès francés per nos escanar, perseguir la matança lingüistica.

Çò que cal saber sobre Occitània

Aquel document explica un pauc d’ont venon las populacions europèas de la République française a manipulada per crear un extremisme politic ulteriorament, les migracions pès-nègras, e migracions que suportèm uèi. Mas tornèm abans 1945…

Al moment de las annadas d'abans la guèrra de la peninsula iberica, guèrra qu'implicava dos sistèmas politics (europèus d'aquel temps), dos modèls de guerrièrs (un pagat/oficial/e reaccionari e l'autre internacionalista e a còps volontariament d'esquèrra europèa, o a còps nacionalistas bascos o catalans) e quatres tipes de nacions, la guèrra qu'un sistèma de pensada nommèt «guerre d'Espagne», o «immigration des républicains espagnols», s'es exportada a Tolosa, dins un sistèma de pensada sobre lo tèma de la «diversité républicaine», mas pas aquelas d'Espanhòls, non aquela dels descendents dels problèmas colonialistas d'oltra-mar francés ; e la paradòxa uèi, es qu'aquestes «Républicains espagnols» (mai que tot filhs, amb l'elonhament de las generacions) an fabricat una certana vision de la guèrra dicha d'Espanha, e tanben una vision de la diversitat modèl socialista madrilenc, pauc luènh de l'ideologia del PP o de la famosa Casa Sirventès de Madrid, Bordèu o Tolosa, o l'Academía Reial de España.

Donc, a Tolosa, avèm sul tèma dels «Républicains espagnols» un monopòl socialista de pensada, mai que tot fabricat pel sindicalisme espanhòl e ara per l'universitat de Tolosa-le-Miralh, aiçò fabrica uèi lo concepte de «la diversité», es de dire mantunes festenals espanhòls, traduccion dins la lenga colonialista al grand modèl de l'immigrat que podiá pas tornar en Espanha (per rason politica), e d'aiçò ne son los filhs e las filhas que ne son los actors de uèi a Tolosa. Aital avèm un mètro de Tolosa que difusa musica espanhòla e flamenca, jamai de portuguesa, alara qu'es interdich de difusar la musica occitana (e pas melhor de las aragonesas, de bascas, catalanas o asturianas) ; avèm agut pendent un temps un programa radiofonic d'Estat francés que difusava de musica ròck sense passar la frontièra naturala pirinenca ; avèm agut las linhas d'avion sus Madrid abans las linhas de granda vitessa sobre Barcelona (etc.); es lo modèl franquista, un modèl del nacionalismo lingüistico (descrivut recentament a l'Ostal d'occitània pel professor Moreno), macionalisme aquel qu'a inventat las «lengas autonomicas» aprèp la sortida del franquisme, tal coma aiçí se parla de «langues régionales» per caracteizar un article de premsa o un acte politic sul tèma de l'occitan, e que finirà per manifestar lo 9 de junh contra l'extrème-nacionalista-expansionista-regionalista francés dels «Identitaires» en recòrd segurament de las batalhas d'un temps ancian.

Al moment que lo nacionalisme occitan, la defensa lingüistica de l'occitan, es estat contengut per un sistèma administratiu republican francés (prefectoralisme, Éducation Nationale, coorporatisme professoral, coorporatisme foncionarial de la decentralizacion, nacionalisme francés dins los espòrts locals o d'importacion recenta etc.) e un sistèma politic bonapartista e militarista, veire colonialista, aiçò qu'agrada als socialistas espagnols de la tresena generacion («per non pus pèrdre la guèrra d'Espanha»), e dels actuals vesins politics madrilencs («per non pas aver real concurrent» al nòrd que frenèsse los dos borbonismes en plaça a Madrid o París), puèi la republica francesa a creat una immigracion musulmana en Occitània, ara la dicha tresena generacion d'immigrats (en clar los musulmans qu'an collaborats e descendents directes de las consequéncias colonialistas republicanas francesas - colonia perduda e collaboracion que cal çaquelà recuperar per non pas crear chaples novèls ontologics a la pensada francesa e practicat per las novèlas autoritats argerianas o supausat praticadas aital, eprqué nos avisèm que...), e una pèrda o abandon organizat al modèl IIIena republica-Jules-Ferry dels sabers locals (lenga, istòria e geografia) de las populacions que vívon sobre las tèrras cremadas del jacobinisme francés (OCCITÀNIA), a l'imatge de las tèrras cremadas sul modèl tsarista fàcia a las tropas de Napoleon (mas ne damòra sempre quicòm, per exemple en Ucraïna).

Dins aquel contèxte arriba un autre extremisme a Tolosa, pel monde tot bolega e las idèas extremistas e las contra-manifestacions fabrícan sempre quicòm que sabèm pas bon per Occitània ; aqueste còp es religion, o puslèu una interpretacion religiosa extremista, ligat a fenomèn d'adolescéncia classica, e alara d'una civilizacion arabica integrista e ultra-minoritària. Alara lo socialisme pòst-guèrra-dels-republicans-espanhòls e que son integrats grandament dins lo socialisme modèl francés actual, a un problèma, un problèma de mai per damorar en plaça.

E l'afar Merah arriba a Tolosa, la prendrai mai que tot en entièr sense oblidar las oblidanças politicas e administrativas policiàrias justament ; es evidentament pas una astrada, es la consequéncia de causidas politicas de considerar la tèrra cramada occitana coma un bon endreit per poder desvolopar l'idèa politica d'un Estat sul modèl franquista sense zo dire, e donc aquò ajuda lo nacionalisme francés que, aital, nos anóncia coma dins las annadas 1920, aprèp l'installacion dels socialistas pertot dins las institucions, caldrà ahir en defòra, coma en 1920... l'arribada tornar de la pensada extremista nacionalista d'expansion parisenca en tèrra occitana ; alara que la République française podiá un IVen còp far illusion de sa desaparicion ; e la tresena generacion europenca e socialista «espagnole» o podiá creire tanben, en ajudar lo concepte de «diversité» de creire sul modèl franquista e republican parisenc.

(veire l'article de Le Figaro dins lo bilhet següent).

E alara s'entendrà melhor l'activisme politic dels socialistas tolzans contra l'extrèma-dreita francesa (en tèrra occitana es colonialisme, es expansionisme), mas coma simbòl de las guèrras passadas, de la guèrra contra lo franquisme, coma los ancians l'aviá portada, e malgrat los castigs republicans franceses, e sobretot per los aver oblidat volontariament per assimilacionisme o per far melhor politicament que lo mèstre, avèm lo mètro de Tolosa que difusa de las cançons en lenga espanhòla (per la diversité), e totas las institucions localas que son blocadas per un sistèma de pensada pòst-franquista menada pels filhs dels socialistas republicans espanhòls ; aiçò se fa pel grand plaser dels nacionalismes franceses, trápan aital una ajuda a l'assimilacion e la perseguida de la cremacion d'Occitània, un pauc coma los europèus en Argèria non voliá donar unes dreits als indigènes amazigh e arabofils sul continent african.

Sobre aquestas tèrras cremadas occitanas, los extremismes franceses, de dreita o d'esquèrra, i traparàn tanben elements de fertilizacion ideologica, sense nosautres occitans, e sobre la nòstra esquina sempre.

Quora se tracha del pòble occitan, docil e qu'a plan entendut dempuèi sègles que se sap calar, lo socialisme espanhòl a trapat lo terrenh aisit, uèi es l'integrisme d'una cultura arabica -pantaisada tanben- que se vòl imposar a Tolosa (tèrra de socialisme espanhòl), Montalban, Besièrs, Perpinyà, Montpelhièr, Nimes, Alès, Aurenja, Monteleimar, Avinhon, Arle, Ais, Tolon, Niça o Marselha, e que fabrica un novèl Maurrassime e sas idèas renoveladas dins un sistèma politic reconstituat (mas de cap manièra sembla a l'ancian).

Alara avèm una institucion que frena lo reviscòl occitan (Tolosa e pertot), o/e favoriza un vòt de protestacion nacionalista francés dins las zònas qu'an de suportar las grandas conurbacions creadas per las migracions pòst-colonialistas republicanas francesas (Camarga, Val de Ròse, los mont dels Maures, País de Niça).

A Tolosa es la preséncia del nacionalisme de tip pòst-franquista qu'a frenat l'arribada del FN-Ligues-Identitaires, mas dinca quand, quora se lor pretendrà far una granda promocion amb'una manifestacion dissabte venent a Tolosa, plaça del capitòli,  e que se frena de totas las manièras possiblas las coneissenças dels sabers locals per una melhor integracion de las novèlas populacions tal coma Occitània a sabut far dempuèi sègles e malgrat l'arribada recenta dels Franceses, e sobretot de la lora pensada dins cada ostal gràcia a la television ?

L'article de Libération es pron interessant non pas pel contengut mas per la zòna causida. Saumièras e Vauvert son plan coneguts per doás causas : 1 / Saumièras es estat en 1991 lo luòc de recampament de l'occitanisme politic qu'auriá degut se nommar Unitat d'Òc a la sortida (e vist coma es desorganizat e pauc clinat a èstre bon soldats politics, res s'es passat dins la linha de las decisions presas). 2 / Vauvert es lo sièti de las corsas camarguesas, en via de destruccion per l'introduccion de la Corrída espanhòla, es lo sièti de mantunas associacions de desvolopament de la corsa camarguesa.

Del tot, aquelas doás vilas an una simbolica granda per l'occitanisme ; lo FN s'i es installat, a la seguida monopolistica d'un comunisme arcaïc e d'un gaulisme vielhissent. E L’OCCITANISME POLITIC I ES ABSENT TOTALAMENT.

Per clavar sobre una causa pron personala, soi estat al Carnaval de Niça, un còp èra ; i portavi una burqa … cap fòto son estada publicada d'aiçò. De meditar per melhor comprendre qu'i a subjecte que fòrça monde non vòlon pas portar sobre la taula per establir una discutida granda e democratica. Aquò seriá una granda protestacion ciutadana se la fasiàn pas dins las prefecturas, mas pertot en Occitània, e ambe una granda dubertura d'esperit çò qu'es pas tanpauc lo cas de l'occitanisme actual (o cal plan reconéisser).

-°-

Çò que l’occitanisme modèrne assaja de far entendre, e d’unes actes culturals aurà pron de pès politics, la question damora: