Pàmias e La Dépêche du Midi nos párlan…

Ai pas sovent l’escasença d’escriure que La Dépêche du Midi nos encanta quora legissèm aiçò :

Ambe pichons mejans dinerièrs, Pàmias avança dins sa signaletica en doás lengas, aquelas emplegadas en Occitània aprèp mai de 2 sègles d’imposicion del sol francés, aprèp un sègle de reala politica de desvolopament del francés, contra l’occitan e sa preséncia publica e istorica mai de 500 farà, un castig real contra la nacion occitana en aplicar una ciutadanetat d’expansion parisenca e d’expansion lingüistica de la lenga del rei, descapcelat e sense lenga a partir de 1791, en aplicar aquesta ciutadanetat repressiva. Uèi pauc a pauc e dins totas las vilas d’Occitània, a l’imatge de Pàmias, l’egalitat republicana s’aplica a la segnaletica, e donc per la lenga occitana.

Alara lo títol de La Dépêche du Midi podrà questionar los que fan pas cas de la nacion expansiva francesa, aquesta nacion-ciutadanetat que mata las lengas, per una rason simpla «il faut bien que tout l monde comprenne la même chose», frasa entenduda jà dimenge passat dins la boca d’un socialista d’Arcaishon ; el fasiá aital una condicion juridica que la lenga s’impausèsse, e una sola donc, perqué refusava coma l’UMP e totes los nacionalisme francés per l’occitan l’idèa que fosquèsse abans lo francés una lenga juridica, dins los For e Costuma occitana lavèm viscut ; e l’ignorança francesa, republicana and companhiá, installèt l’idèa que sola la lenga del rei, en republica, podiá donar de las leis ; uèi aquò farà rire, mas es clar que l’ignorança francesa es intretenguda, es una excepcion francesa perqué l’Union Europèa vòl pas castigar las autoritats francesas per non pas daissar las lengas dels seus Estats en bona sentat politica, e lingüistica.

Es sempre estonant, o puslèu qualifica la republica francesa, de vóler s’imposar ambe la lenga del rei, contra las autras lengas e en las destrusissent ; la qualificacion se podrà aital caracterizar per un esquème :

Lo miracle serà çaquelà impossible, car en luòc e plaça del rei, avèm fabricat una casta republicana al poder sul mercat-Estat-nacion fRANÇA.

E tornarai prepausar als lectors la lectura de Cornelius Castoriadis per plan entendre la diferéncia entre la ciutadanetat e la nacionalitat, la nacionalitat es basada sobre la lenga e la cultura de las populacions, la ciutadanetat es un ensemble coërent legislatiu e podrà èstre dins mantunas lengas tanben, lo còrs legislatiu se dèu d’èstre unic, mas res imposa que fosquèsse pas multilingüe.

Donc ambe la redaccion del títol de La Dépêche du Midi podèm afortir que Pàmias es en avança sul tèma politic aquel. Aquò vòl pas dire tanpauc que Pàmias aplica pas las leis (ambe lenga unica e uniformizatriça), las leis fosquèssen pas aplicadas e votadas per París, lo Parlament.

E i a plan una causa qu’entendi pas en çò de mantunes occitans, es que vòlon pas mesclar lo politic e la pensada politica e la guèrra que fRANÇA fabrica contra l’occitan. Los elements son talament simples d’esclarir, sense èstre separatistas !

Alara per ajudar los elegits a emplegar la lenga coma cal e ambe la dignitat politica que cal :

-°-