Lo 11 de setembre soi estat a Barcelona, dedins la manifestacion ai vist clarament la volontat d’una nacion d’èstre I-INDE-INDEPEN-INDEPENDÈNCIIIIA. I a pas cap de dobte, aquí : Lo tèma de la manifestacion èra aquel de l’independéncia pel Principat de Catalonha.
Ai leugierament portat ma solidaritat ambe aquela independéncia. E soi pas estat lo sol sembla, quitament la migracion presenta recentament a Barcelona, parla catalan e vòl l’independéncia.
Es talament una evidéncia, aquel òme èra contentíssim de recebre lo dreit d’èstre fotografiat lo mai sovent per los seus conciutadans catalans, e ieu tanben donc. Es una fòto de nuèit, mas el èra present dempuèi mai de 16 oras a manifestar coma totes los Barcelonins… E vos pòdi assegurar qu’èra pas lo solet novèl ciutadan catalan a zo far. Catalonha serà independent e una societat grandament adaptada al sistèma planetari, sense cap de dobte melhor que los conservatismes franceses e pêls espanhòls, totes quasiment en fusion ambe las idèas vièlhas del franquisme e de l’idèa de «frontièras naturalas» qu’an fabricat guèrra en Euròpa, quasiment dempuèi la perda d’independéncia de Catalonha (1714), per simplificar (car Occitània a patit dempuèi 1213).
Se compta pus a Barcelona las bandièras similaras a la bandièra de Flaix FM, pincada del meteis biais per revendicar l’independéncia, e quasiment pertot al Principat de Catalonha.
La fòto es estada presa per blackberry e mantunes autres mòbils, e fotografes, e camèras (TV3 en directe), e l’ora de la fotografia es 16h30… la carrièra de Passeig de Gràcia èra jà plena de ciutadans e ciutadanas de Catalonha per una crida per l’independéncia. Jà se cridava clarament per l’independéncia de la nacion catalana. Lo lendeman avèm parlat ambe un taxista, e nos a confirmat que cap taxi an poscuit trabalhar dins la ciutat, bloquejada pels manifestacions independentista ; lo taxista comprend clarament lo tèma (estonant, ara qu’es son la populacion la mai nacionalista espanhòla de BCN), mas es pas segur que la solucion fosquèsse pas un mal autanplan que la crisi. Mai de 2 milions de Catalans e Catalanas an comprès lo contrari, es donc l’ensemble dels clients dels taxistas qu’es per l’independéncia, alara. Se cal mesfisar a çò que se dís. Mas los taxistas seràn ambe la clientela se l’independéncia rriba, sembla clar.
Al cap de 17h00, èra quasiment impossible de passar per la debuta de la manifestacion, plaça de Catalunya èra bloquejada pels independentistas. Donc soi passat coma fòça dins l’avenguda parallèla. Se pòt pas imaginar la dimension de la manifestacion, i a jamai agut de manifestacion d’aquesta dimension dins l’Estat francés, ni pels sindicats, ni pels militants conservadors, ni pels independentistas de totas las colors. Es clar que la manifestacion de Barcelona es un succès, tanben un recòrd non enregistrat per Guiness, mas auriá poscut èstre. Barcelona, e lo Principat de Catalonha a creat un eveniment europèu de granda dimension, una manifestacion de mai de 2 milions d’independentistas.
Los mèdias an reprès las chifras de la polícia espanhòla de 1,5 milions de manifestant. Jà lo 10 de julhet de 2010, la chifra son estada contestada, mas segur que la manifestacion del 11 de setembre 2012 es de granda dimension (ai poscut comparar los colapses, de la primièra e d’aquela de 2012) – I A CAP DOBTE, ÈRAN MAI DE 2 milions de ciutadans, 2 avengudas bloquejadas, e totas las avenguda dels crotzaments, dincal pòrt ! Dincal PARLAMENT DE CATALUNYA. E cap immòbles sense una bandièra, o de temps en temps familhas catalanas a las fenestras per aplaudir la manifestacion, totas las edats, pels mai vièlhs dincals jovenòts. Imaginatz un Champ Elisée emplenat e totas las avengudas del entorn, imaginatz çò que la television francesa auriá difusat. E donc imaginatz la frustracion que podèm aver de non veire a la television francesa aquesta imatge de la manifestacion (30 segonda a TF2 es de cap manièra sufisent), la manifestacion aquesta aurà consequéncia per Catalonha, mai tanben per Occitània, donc lo sud de l’Estat francés gerit pel jacobinisme francés. Serèm tocat e los mèdias franceses –coma de costuma- s’en trúfan.
Alara per veire las fòtos e imatges de la gròssa manifestacion, vos damora pus que visitar lo site de Vilaweb :
Per seguir las reaccions de totes/as (quitament los que ne vòlon pas parlat, premsa pòst franquista de Madrid, o elegits del PP e del PSOE, catalan o espanhòl), vos cal visitar TV3. E podètz veire l’engatjament politic d’Artur Mas, criticat pel PP e pel PSOE, los partits espanholistas. Artur Mas es partit portat lo clam del «pòble catalan» a Madrid, anuèch ; veirèm de quina manièra ne faràn lo relat.
L’objectiu de la Generalitat es alara segon Artur Mas es anuèch plan clar, «dotar Catalonha de las estructuras d’Estat.» Artur Mas tira las consequéncias claras de la manifestacion ; PP e PSOE de Catalunya son muts, e avugles (çò qu’es mai grèu per la democracia), e perseguíscan a negar l’independentisme, coma los ancians franquistas o l’estrèma esquèrra francesa e totes los partits de l’Estat francés, sense cap d’excepcion (totas los elegits de la decentralizacion an páur d’aiçò, la decision d’una nacion liura europèa, la catalana!).
Ara lo pòble catalan a parlat pacificament e en massa (se pòt negar ni l’un ni l’autre), granda massa, granda dignitat, granda maturitat, a la dimension de la planèta. Quí o pòt negar, levat las elitas jacobinas de l’Union Europèa ? E los mèdias franceses e espanhòls… Donc avèm internet per contrar los mèdias, per contra los partits centralistas e pòst-franquistas europèus, que fasèm ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada