Pressions politicas de tot escantilh contra l’onda d’independéncia en Catalonha

Quora escrivi Catalonha, vòl dire aquí Principat de Catalonha.

Avèm jà parlat de las pressions pòst-franquistas, mas uèi es la pression o l’Union Europèa que dintra en jòc dins la campanha electorala.

Mantunes jorns faràn, lo president de la Comission Europèa en Manuel Barroso aviá respondut a la BBC sul tèma, se una region d’un Estat membre se separa, la region serà membre de l’Union o pas ? Responsa : Escotatz en anglés, la responsa de la Comission Europèa a una question d’un deputat europèu, lo pòrta-paraula de la Comission Europèa, e Barroso dins una entrevista de la BBC.

Uèi, es la segonda presidenta de la Comission Europèa qu’installa una informacion que Catalonha tòrna prendre, sul pic, dins totes los mèdias catalans, e sobretot jamai dins los mèdias espanhòls (ABC, El País, La Gaceta, El Mundo), sobretot qu’excplica una causa qu’an pas realament enveja d’ausir :

Cap lei (supaudament votada pel Parlament Europèu) dís qe Catalonha deuriá sortir de l’UE se lo procèssus d’independéncia catalan  fabrica un Estat novèl.

La corsa als arguments contra l’independéncia a debutat a partir de debuta de setembre 2012, quora l’Espanha centralista a vist que la mobilizacion per la manifestacion del 11 de setembre èra gròssa (tot en la desvaloriza lo jorn dich), puèi dempuèi aquel moment a pas jamai arrestat d’emplenar los mèdias espanhòls quora los arguments èran negatius, e quora èran positius an ajudat a vendre jornals catalans, coma per exemple El Punt AVUI lo dimenge passat, 23 de setembre, ambe un Pinocchio que farà data ; aquel pinocchio simbolizava las mentidas espanhòlas a prepaus de l’arribada imminenta de l’independéncia. En Artur Mas, president de la Generalitat de Catalonha, aviá confirmat que las pressions serián de maissanta fe e grèva, mas que caldrà acarar ambe dignitat e seriós, lo camin serà long. Pel moment lo camin es quasiment seguit normalament per totes los mèdias mondials, levat los parisencs e los regionalistas de l’Estat francés, una pietat !

Es una causa –encara un còp- que se revela vertat : luènh d’èstre una democracia Espanha, lo reialme borbonic de Madrid e los afidats del PSOE e PP, preferíscan amenaçar ambe tot tipe d’arguments falçes, puslèu que de convéncer sul terrenh electoral ; quitament an assajat de trapar federalista aont Espanha a jà probat qu’èra impossible de ne trapar. Aital lo vòt independentista puja de mai en mai, car lo pòble catalan, que serà lèu una nacion e un Estat luire europèu, es confirmat dins lo biais d’enganar dels espanhòls, un pauc a l’imatge dels Franceses quora lor avián prepausat un Estat al moment de l’arribada de las tropas borbonico-bonapartistas dins un Estat que los napoleonians sonaràs Espanha, en eliminar Castilha-e-Aragon de la semantica politica europèa. Es estranh çaquelà de veire que l’argument revolucionari frnacés es sovent reprès pel PSOE-PSC, los meteisses quie de la revolucion francesa se ne fan una idèa que podriá ajudar al centralisme… tot en cridar pendent la campanha que son federalistas (lo federalisme de la revolucion francesa s’arrestèt a partir de una annada de la dicha Révolution française).

La setmana qu’acaba de passar, lo Parlament de Catalonha, democraticament elegit a votat per organizar un referèndum d’autodeterminacion, per menar a la creacion d’un Estat novèl en Euròpa, es de dire la via independenta de l’Estat espanhòl. Tot aiçò aprèp d’eleccion pel 25 de novembre per assegurar un Parlament Catalan clarament votat per establir lo camin de l’indepdendéncia, de l’Estat novèl europèu.

Uèi, tot parier, mantunes mèdias espanhòls an manipulat los sondatges per assegurar que lo vòt independentista recuolèsse ; al contrari de dos mèdias catalans (los mai grands – La Vanguardia e El Periódico) assegurava lo contrari. Lo vòt CiU e ERC anava pujant, mas se coneis pas encara los candidats e los partits (lo tipe de co-campanha) que seràn presents, se parla d’una candidatura gròssa independentista. Donc pel moment las enquèstas fan chifras, caldrà portar la tendença dins tres setmanas, per saber  quina son las realitats politicas de votacions, puèi la granda data serà lo 25 de setembre 2012.

Tot aquò es un procèssus democratic, aquel procèssus interessa gaire los mèdias franceses ; els fan lo resumit simplista, l’independentisme es nascut de la crisi (punt), coma s’i aviá pas antecedents politics e movements o una onda de fons per far melhor pujar l’independentisme e los arguments.

Pel moment lo nas dels Pinocchio espanhòls se perlongua, la campanha serà cauda e los jornals se vendràn a granda dimension, las audiéncias de television iberica pujaràn ! Mentre tot aiçò es la València que se prepara una autra manifestacion, lo modèl del Principat farà créisser envejas, pertot en Païses Catalans, mas tanben en Escòcia, Euskadi, Bretanha, Corsega, Kanaki, Guadelopa, Martinica, Savòia, e per estranh que fosquèsse pas granda esperanças en Occitània..