Occitans dangieroses ? bis, ridicul e sòft !

Lo magazine tolzan, Toulouse Mag, del grope La dépêche du Midi, contunha dins la polemica, aqueste còp un pauc mai sòft que lo darrièr còp. Clement Alet de France 3 parla de dorsier mestrejat. Cal èstre clar es un dorsier de manipulacion politica, que sembla sortit d’una casta minoritària qu’assaja de gardar lo poder, e de l’amagar al meteis temps (e donc cal informar sobre la dangierositat dels Occitanistas), un sistèma consevator que vòl perseguir l’esclavagisme politic d’rOccitània.

E alara, tot en gardar lo punt de vista lor, colonialista, lor cal montar un dorsier que far vendre : perqué justament a Tolosa l’occitan far vendre !

Lo títol es ofenciu e militarista, coma se los Occitans avián una armada a posita. Dedins lo mot ‘occitnaista’ es emplegat sense explicacion semantica ; es pas un dorsier pedagogic, la mapa prepsentava es per far páur, imaginatz qu’«Occitània es jà un 1/3 de fRANÇA !», es donc dangierós ; es donc plan interessant de veire qu’aquel dorsier podrà èstre emplegat per las prefctura per poder aver d’argument per melhor castigar los locutors e las locutriças de la lenga occitana, o per frenar tot projecte sul tèma.

Lo melhor es çaquelà lo paragrafe politic, plan valorizat, del politic que non pensa èstre enganat en pensar que l’occitanisme viu a l’esquèrra ; pel moment es una causa que m’espanta, l’(occitnaisme seriá ontologicament d’esquèrra ; vesèm que la critica sobre lo fait collaboracionista de dreita pendent la segonda guèra, o lo fait que Pétain aguèsse rendut l’ensenhament del patois autorizat, es ara abandonat ! Mas braves gens, bravas gents occitanas, veirètz que tornarà.

Cal informar Jean-Luc Moudenc, los Catalans de Unitat Catalana son al govern de la ciutat de Perpinyà, e CDC o vòl èstre tanben a l’UMP. En Euskadi es l’EAJ que trabalha ambe lo Modem, partit que l’esquèrra occitanista considera de dreita ! Tot es relatiu….en la matièra politica. O cal pas dire a Jean-Luc Moudenc, mas la(-s) color(-s)  politica(-s) de l’occitanisme a(-n) res de veire ambe los costats que gaitava lo rei dels Francs pendent la revolucion francesa, aquel gaitava de còps a dreita e de còps a l’esquèrra, mas aquò son causas franchimandas. E o cal pas dire a Jean-Luc Moudenc, mas sèm en Occitània, aquí… es una autre monde. Un monde que l’informacion de la santa capitala occitana an mèdia que sábon res de l’occitanisme politic. Li cal explicar çaquelà la sindròma d’Enric III de Navarra, e benlèu que l’ajudarà a melhor entendre la politica en Occitània.

Per montar la páur de l’occitanisme lo PNO es un bon instrument, e zo sábon mediatizar clarament….

Mas per èstre serioses (e donc cal pas legir aquel mensual), cal pas èstre sense que jornalistas dins lo grope La Dépêche de midi (e çaquelà i a benlèu estagiaris que son bons e mal pagats ?), per non pas èstre clarament informats sobre totes aquestes partits, pichonetons (quitament dempuèi 30 annadas existon! sense aver agut dreit a la mendra redaccion seriosa a La Pradeta), e qu’an de radicals que lo títol que los Franceses, realament radicals (-per vóler eliminar la dignitat lingüistica occitana), an al cap, coma la redaccion de Toulouse Mag ; fins finala aquel article reberta mai sus la redaccion del radicalisme jornalistic francés que sus l’occitanisme, que fins ara e dempuèi mai de 40 annadas es estat tot, levat radical. O cal pas dire, mas de radicals occitans, i a encara d’autres, la recèrca La Dépêche du Midi-Toulouse Mag, es pas estada plan luènh ! Son estats quérre l’informacion dins una conferéncia sobre Fontan … Es lo PNO que ne serà content !

Quora los partits fan pas fisença als pòbles, quora fan pas fisença al pòble que son succeptibles d’èstre part, fan teorias, lo fontanisme o etnisme, lo castanisme o l’antiregionalisme, lo lafontanisme o colonialisme interior. Tres errors politicas de l’occitanisme politic, mas aiçò zo podrèm pas legir dins Toulouse Mag, e i a çaquelà per escriure d’opinions sul tèma, mas abans cal explicar correctament ; çò qu’un jornaliste del grope La Dépêche du Midi-Toulouse Mag o saurà gaire far, levar en espantar lo seu lectorat, o benlèu en se rendre ridicul ? Quí sap ?

Benlèu qu’aquel article es tanben per potingar l’informacion qu’arriba de Catalonha del sud, e que ‘radicals’ catalans son alara transformats en ‘radicals occitans’ per gardar l’omertà informativa que cal dins lo grope La Dépêche du Midi sobre çò que se debana actualament en Catalonha. Aital Toulouse Mag pòt pas escriure sus Catalonha (mas es un mensual localista, provincialista, sormetut a la pensada parisenca, departamentalista), e pòt pas escriure sus Catalonha la nacion vesina que se desperta, e tusta alara suls Occitans, los ofencius Occitans (notats la majuscula del títol) coma s’avián enveja d’o far suls Catalans.

TOULOUSE MAG, mensual mata buòu.

Tolosa existariá pas sense civilizacion occitana ; es çaquelà curiós qu’un jornalista de La Dépêche du Midi o aguèsse jamai pensat aital ! Es benlèu per aiçò que podèm clarament dire que La Dépêche du Midi es pus aquela de Joan Jaurès, mas aquela de la conquèsta francesa en Occitània, e qu’aquel grope de mèdia jòga contra Tolosa per matar Occitània, sus als tèrra creamada i vòlon bastir un reialme de pensada parisenca en politica, es lo biais de foncionar d’una casta que s’amaga encara a Tolosa… Aquela casta la podèm sonat los collaboracionistas franceses en Occitània. Es que son dangieroses ? Pensi qe non, perqué son un miralh de çò que l’occitanisme reberta, quora l’ignorança passa dabans la sapîença. Quora lo «je veux rien savoir de ceci» mata buòu, o puslèu locutors e locutriças d’occitan, puslèu que de bastir un projecte collectiu per Occitània, projecte que podriá èstre aquel de la dignitat balançada de las doás lengas. De costuma, per tot autre subjecte de redaccion Toulouse Mag es puslèu concensual… E donc sense cap d’interès, sonque ambe «les Occitans» lo mensual se descadena e desliure vomit politic de pichona dimension.

Clement Alet indica que la mnifestacion de març passat es oblidada, e apondrai que l’article auriá degut èstre escrich vaquí dètz annadas ! Lo jornalista qu’a sortit aiçò es un pauc vièlh e li cal far un pauc de progrès sul tèma, mas aquò se farà pas en una setmana, donc esperèm la prochèna cagada, li prepausi lo futur vendeire títol : «l’armée occitane qui prépare Murèth 2030 et ils veulent gagner un État indépendant» (dixit coma los Catalans)…

Toulouse Mag m’a fait pensas a-n aquò :

Toulouse Mag es desnudat aital ambe aquel dorsier, e es ridicul.

En francés, díson «enculer une mouche»… per vendre papier de nivèl Voici, veicí los indigènes occitans que nos fan cagar tota la santa jornada, dins las redaccions del grope La Dépêche du Midi-Toulouse Mag. Sabètz : son dangieroses !

Lo ridicul mata los jornalistas del grope La Dépêche du Midi –Toulouse Mag ? Vos o pòdi assegurar que non, car dins doás annadas, i aurà encara un article de mèrda dins Toulouse Mag.