La Dépêche du Midi passa a la question que mata

«Es-ce l’oeuvre d’un marginal ?»

Es evident qu’en XXIen escriure en occitan es considerat per La Dépêche du Midi coma l’òbra d’un asocial, desocializat, excludit, perdut. La pensada es sempre modernizada ambe las sampitèrnas e violentas frasas contra l’occitan dins lo mètro. La Dépêche du Midi dona enveja d’escupir dins l’olha sobre la pradeta.

Bè ma bravòta Dépêche du Midi, lo fait de legir Jean Jaurès vos auriá poscut informar melhor sobre las usanças ancianas de l’occitan, especialament dins lo monde de Pei de Garròs, qu’èra pas lo monde francés, mas del Reialme de Navarra. Lo  Reialme de Navarra èra un Estat modèrne, a l’imatge del Ducat d’Aquitània, abans l’arribada dels Francs e de sas tropas de mercenaris pagadas per d’emprunts bancaris toscans.

Un Reialme que lo budgecte del rei –rei designat per un Parlament dins la descendéncia d’una familha- èra votat pel Parlament de Navarra , un Parlament que contra-rotlava donc son monarc, e sa moneda ; se fasiá en patz. A l’ora de la vòstra santa republica, se podrà confirmar la frasa d’un gorvernant francés, l’Elisèu es un budgecte non conegut, mai tanben a prepaus del salari dels deputats, revengut qu’aparentament es elevat e ges al nivèla de çò qu’es lor seriá estat demandat, segon lo politician que lor aurà enlevat tot poder aprèp una refòrma UMP-NC :

Aquela intervencion politic pròva que l’Estat francés engana los pòbles de fRANÇA qu’an fait fisença a París per votar lei. E aiçò es donc pas a la talvera del pòrta-moneda dels ciutadans-lectors de La Dépêche du Midi.

Lo regime parisenc es plan clar : la republica francesa a faiçon de foncionar que son luènh d’èstre clara, e donc a-n aquel nivèl lo «marginal» Pei de Garròs èra un membre imminent de la cors del Rei d'e Navarra, un dirigent d’un ancian Estat independent que las institucions èran mas claras e mens cara que l’Estat republican francés actual.

Los Franceses se trúfan uèi de la frasa «rei de fRANÇA e de Navarra» ; mas de que voliá dire rei de l’Estat de salvatges franceses (sense cap institucion levat un sistèma dictatorial) E del ric reialme de Navarra (ben gerat e sobretot mai democratic que lo primièr, reialme reconegut pertot en Euròpa coma un exemple). Es la revolucion dicha francesa al moment qu’a pujat a París qu’aurà destrusit lo Reialme de Navarra, ambe una votacion 1791 en Bearn per èstre assimilat juridicament a la novèla França, una error istorica. Enluòc de se pausar questions estupidas, es que lo jornalisme La Dépêche du Midi podriá aver mai d’informacion a donar suls tèmas als lectors tolzans, per explicar coma fRANÇA los engana ?

La premsa provincialista francesa de uèi es plan la representanta del poder parisenc en Occitània,  de las questions ne podèm legir las ignoranças, e ne podèm aital confirmar que lo sistèma educatiu francés a plan destrusit la sapiença populara sobre los sabers occitans, l’istòria locala (sovent maltractada per vulgara e per qué pas ges la «genta e polida»  Histoire de France).

Es urgent de recuperar aquestes sabers ambe un sistèma educatiu vertadierament public, un sistèma d’ensenhament nacional occitan.

-°-