Aquel candidat ai assajat de l’aver en fàcia per far una entrevista sul tèma, e ai pas capitat d’aver un sol encontre aprèp aver esperat mai de tres annadas de demanda. Donc lo document de l’Agence Bretagne de Presse es una evidéncia :
O cal plan dire es pas la medalha de País Nòstre a Carcassona que me farà cambiar d’avejaire, aquel François es pas lo melhor candidat per la lenga occitana. Los plega-esquina occitanista m’an pas fait cambiat d’avejaire. I a d’autres candidats plan mai competent per desvolopar las politicas lingüisticas, Eva Joly, François Bayrou, e en benlèu tot !
Tot lo monde a lo dreit d’èstre occitan, tot lo monde es pas occitanista ; tot lo monde a dreit de pensar que los bens comuns es una bona causa coma las devesas, mas tot lo monde es pas comunista ; tot lo monde pòt pensar que lo social es plan per las nacions, mas tot lo monde es pas socialista ; tot lo monde se podrà pensar dins un ecosistèma e pensar a l’ecologia, tot lo monde es pas ecologista. Aiçò per explicar la semantica qu’es emplegada aquí en seguida.
Segon un occitanista de l’endreit : i a res d’esperar de François Hollande, nimai del pòrta paraula Kader Arif, benlèu se podriá esperar de Catherine Lemorton, benlèu ; car lo sosten a la prepausicion pichoneta de lei de Navarro suls panèus de signalizacion en occitan, es desvolorizada per la pausicion de Navarro dins mantunes afars dinerièrs de Montpelhièr, una vila que sap seleccionar son personal sul tèma.
Podèm pas dire tanpauc que la pausicion dels socialistas es fòrta en Lemosin, Auvernhe o Provènça-Niça-Gavòt per defendre e promòure la lenga occitana ; ambe las excepcions d’Aquitània e Miègdia-Pirinèu (que farián sense EELV o partit Occitan dins las loras majoritats ?), e avèm l’excepcion de l’excepcion Lengadòc-Rosselhon (es un sistèma particular, encara) e Ròse-Alps (Es aquí EELV que mana).
La comuna o aglomeracion de Montpelhièr (PS) o Tolosa (PS-EELV-PCF) fan gaire, per desvolopar l’ensenhament (mens de 1% ! alara que cal 30 % per salvar la lenga) o las visibilitats institucionalas (una politica que seriá quasiment gratís), a Bordèu (UMP-MoDem) se far res çaquelà. A Pau, la signaletica avança, mas s’espèra un emplec mai clar dins l’institucion (alara que l’emplec se podriá èstre a gratís). A Carcassona (PS), la politica lingüistica es mediòcra, e dobtosa coma una clau clientelista, inexistenta malgrat los ronds de camba institucional, Besièrs (UMP) e Narbona (PS) es pauròta, Vilanuèva-d’Òlt o Nimes o Angolesma absentas (PS), Avinhon (UMP) vòl arribar a quicòm de pichonèl, Arles (PS) e Tolon son absentas, Marselha 2013 se farà sense la visibilitat lingüistica provençala (UMP), Niça (UMP) destrusís sos magres ensenhaments l’Estat o associatiu (UMP), Peirigüers e Marmanda (PS) o Brageirac (UMP) parier, Agen (NC) e Aush (PS), Montalban (UMP) o Cáurs (PS) pas melhor, Lemòtges (PS) e Rodés (PS) gaire, etc… Bon francament pertot ont lo sistèma UMP-NC-PRG-PS-FdG es en plaça res de bon per l’occitan es previst.
Per far la lista dels departaments que fan realament quicòm que sembla a una politica lingüistica, avèm pas mai mestièr que d’una man (Tarn-PS, Bigòrra-PRG, Pirinèus-Atlantic-PS, Dordonha-PS).
Per l’occitan, la lenga e la populacion que parla aquesta lenga e que vòta encara, devèm pensar que l’esquèrra socialista e radicala d’esquèrra es pas pron plan plaçada per lo defendre clarament, clarament.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada