Cristian e Annie Rapin, encontre màger

Dimarç passat ai encontrat Cristian Rapin e sa femna Annie. Es sempre un grand moment d’encontrar aquel coble agenés, occitan de l’Agenés. A tot dos son un element màger de l’activitat occitanista de l’Agenés, e segur mai luènh en Occitània, segur. E son tanben una clau per las relacions occitanas ambe Catalonha.

Podrètz trapar sus aqueste blòg (colomna dreita del blòg) l’entrevista qu’ai poscut aver ambe Cristian Rapin, lexicografe e militant per la nacion occitana. Es segur un dels militants qu’aurà trabalhat fòrça per la dignitat occitana, tota la seuna vida, al nivèl qu’a poscut, sovent al pus bais nivèl coma al pus naut, e dins una situacion politica qu’èra pas aisida, brica (e disi pas qu’es aisit ara) ; la jova generacion s’imagina gaire las annadas 1950, 60, 70 per la promocion de l’occitan, s’imagínan pas quitament los qu’an una licéncia d’occitan, la repression contra l’activitat lingüistica d’aqueles militants de grand nivèl. Sa femna l’aurà ajudat al maxímum e benlèu mai, mas ela tanben es estada una regenta qu’aurà ajudat a la populacion ròm de l’Agenés d’èstre alfabetizada melhor, per i poder melhor trabalhar.

L’entrevista parla pas de tot aiçò, seriá estat tròp longàs. Farai una autra entrevista d’Annie Rapin, un d’aquestes jorns del primtemps 2013.

Sobre la fòto podrètz veire Cristan e Annie Rapin sortissent d’un ostal a Tonens en genièr 2013.

En Cristian Rapin aurà accumulat una vida de l’occitanisme pron impressionant. Aurà trabalhat per l’Escòla Occitana d’Estiu ambe Marcèu Esquieu e Joan Rigosta, tot dos tanben pron oblidat dempuèi qu’avèm cambiat de sègle. Es anormal que las universitats fasquèssen pas un cors sancièr per parlar del gigantesc trabalh, un trabalh de recompilacion de l’òbra aquela, òbra que foguèt una collaboracion occitanista en Aquitània, de Peirigòrd al Bearn, per bastir un luòc de formacion que de lor temps èra pas desligat de las concepcions lenga e politica ligat. Es segurament per aiçò que las universitats se cargan d’oblidar…

En Cristian Rapin es lo professor d’espanhòl, es lo professor d’occitan ; es tanben lo conselhièr pedagogic qu’aurà desvolopar las escòlas per immersion lingüistica en Agenés, a l’amagat (Bòuvila pendent 5 annadas), es un conselhièr pedagogic qu’aurà trabalhat per la lei Deixonne (ne parlèm dins l’entrevista), es un òme qu’aurà trabalhat per la lexicografia occitana, per ajudar a transmetre la lenga escrita occitana, qu’aurà ajudar las relacions occitano-catalanas, qu’aurà trabalhat per establir una Escòla Occitana d’Estiu (de formacion lingüistica e globala pel movement occitan, s’i parlava de politica de son temps), es tanben un companhon de militança de mantunes autres actors e actriças de l’occitanisme del XXen sègle (sovent oblidats a l’ora d’ara, mas encara vivents), es tanben un poèta, un escrivan, un redactor de tribuna pel jornal Sud-Ouest. E anavi oblidar, coma o farà sovent l’universitat, es estat una clau del desvolopament de la revista Lo Lugarn e del Partit de la Nacion Occitana.

L’occitanisme modèrne farà pas pron de la plaça granda per aquela memòria viventa.

Podrètz trapar a l’esquèrra del document l’entrevista que faguèri, e qu’es un grand privilègi d’aver aquí a posite.

Nota bene, 1 / l’IEO acabarà enfin de publicar lo seu diccionari magnific del francés a l’occitan ; jà sabèm qu’es una òbra esperada, e Cristian Rapin sap las dificultats d’o editar, e las a sempre vista al fial de sa vida per la promocion de l’occitan, alara es pacient ;  de la paciéncia al subjecte aquel es puslèu una causa que cal aver ambe l’IEO-edicion, perqué l’eficacetat fauta sovent, es pas sonque una causa de moneda, Cristian Rapin o sap ; avèm sonque pel moment 5 tòmes, s’espèra l’acabament de publicacion d’un o dos tòmes. E aprèp sèm segur que lo diccionari serà una aisina de grand nivèl per desvolopar la modernitat de l’occitan ; es un trabalh militant, un trabalh d’un militant lexicografe mai tanben politic. Es benlèu per aiçò que passa en darrièr per una òbra que deuriá èstre una prioritat de publicacion.

Nota Bene, 2 / Cristian Rapin a una granda vision de l’occitanisme, es per aquesta rason que soi estat a Tonens per acompanhar l’arribada de libres a l’Ostal d’Occitània vengut de la proprietat personala d’en Cristian Rapin. S’apondrà a d’autras donacions, fauta pus que de trapar un luòc digne, e per poder èstre consultat ; aquí tanben s’espèra una decision politica fòrta per aver una aisina que valorizarà enfin l’òbra de 50 annadas d’Occitània per Tolosa, e donc per Occitània sancièra.