Aquesta femna, Dòna Marie-Jeanne Verny, es professora de literatura occitana, de granda qualitat per èstre professora de literatura occitana, l’ai probat dos còps, mas sonque professora e punt ; çaquelà podèm listar los problèmas psicanalitics d’aquesta femna.
- Suscepbilitat, es la mens grèva de las qualificacion que li podèm bailar. Supòrta pas la critica. E sap castigar totas las pensadas que son pas la seuna ; es grèu per l’occitanisme que vòl trabalhart dins lo sistèma Éducation Nationale. Lo fait es tal que non podèm que listar los retards de Montpelhièr qu’a la seuna faiçon d’imposar la seuna susceptibilitat als foncionaris, ela sona aquò negociar.
- Estaliniana, aquò ne podèm aver assegurança perqué milita pel PCF e dona çaquelà una maissanta imatge del PCF dedins l’occitanisme. Se passeja en Corsega e fabrica una decoberta personala, mas aquesta decorberta non serà una linha de mai dins las demandas de FELCO ; malgrat las visitas protocolàrias dedins lo PCF, es de cap manièra capable de prendre idèa dins los viatges d’estudis-militants per l’occitanisme sul terrenh, al contrari. Es donc de temps perdut de la convidar dins las autras regions coma la Bretanha o Corsega.
- Refusa d’ajudar per dubrir las classas en licèus e collègis classas elonhadas del centre nervós de Montpelhièr, e critica çaquelà los organizadors tre que pòt quora an pus l’avejaire que dela mena. Sobretot quora l’idèa es dedins la region e que lo seu ment a pas pensat a la dubertura abans. Participa a las inocéncias dels professors sortit de la formacion de Montpelhièr ; aital aquestes-oras professors-oras son incapables/as de promòure correctament als collegians o liceans l’interès de l’occitan, e de la seuna coneisséncia, e las classas de collègis o licèus se pòdon trapar voidas, mas aquò es normal per la MarridaJoana ; l’estat paga, tot va plan. E ara demanda de l’ajudar a Montpelhièr, benlèu de temps perdut se ela es a la manifestacion… per parlar als elegits.
- se pensa superiora perqué es de l’universitat. L’umiliacion es una de las aisinas qu’emplega per designar lo seu poder dedins la casta dels-oras professors-oras que ela sap seleccionar dempuèi Montpelhièr, seleccionat sotmetut als seus dictats estalinians.
- es adepta de las letras…. de denonciacions, coma dels tempses de l’aucupacion alemanda ; remarca : benlèu pensa que l’aucupacion francesa es una bona causa ; e es encara cronicaire dins mantunas revistas occitanas… indulgentas : La setmana li daissa calam liure, e lo Jornalet una cronica…. Coma l’Humanité de temps en temps.
- la resisténcia nacionala occitana li farà òdi, e trabalha sempre per la sotmission al poder nacionalista francés, es d’aquelas que pensa que lo colonialise republican francés es una bona causa per Montpelhièr ; es una granda nacionalista francesa, d’un nacionalisme d’expansion parisenca.
- per consequéncia es una manipuladoira de granda dimension e sap donc normalament negociar ambe los seus amics franceses. Mas coma aurà sempre los clònes administratius dabans ela, es puslèu una maissanta negociatriça, e las demanda supausada de l’occitanisme, portada per la FELCO, pòdon que fa rire l’administracion francesa.
La FELCO es aital dins sas mans, mai tanben lo MEDOC de Montpelhièr, res li escapa e sap castigar los estudiants que sábon pas seguir la linha politica ; far regnar la terror dementre los estudiants per èstre segur d’aver non pas bons professors, manipulables a volontat de MarridaJoana, estiuma donc los estudiants adeptes e las estudiantas adeptas de la sotmission a la seuna pensada.
La montpelherenca e antioccitanista Marie-Joana Verny es alara un problèma per l’occitanisme, es una ajuda per l’administracion colonialista educativa francesa en Occitània ; es per aiçò que l’escaisnom de MarridaJoana li va plan.
O caliá escriure en urgéncia, perqué cal avertir los manifestants de Montpelhièr, sapient que tant qu’i serà ela aquí, i aurà problèmas pel desvolopament de l’occitan a Montpelhièr.
1 comentari:
I a pas ges de mot per dire çò que pensi d'aquel article. Om pòt pensar çò qu'òm vòl de l'accion de Maria Joana, mas, aqui, la marridesa e los messorgas son ligats.
Aital, segur, es pas ganhat de bastir una Occitania de convivencia !
Me reconaissi pas dins aquèlas valors.
Danis Galvier
Publica un comentari a l'entrada