Julien Campredon dintrarà a l’Acadèmia de Lengadòc en decembre 2011

Lo bilhet serà cort, mas agrada d’escriure, uèi.

La societat sapienta dicha Académie des arts, lettres et sciences de Languedoc es estada fondada per establir ligams permanents entre la capitala lengadociana (comtadina) e las principalas ciutats d’Occitània. Aguèt per objectiu de salvagardar las tradicions dels territòris dels «ancians parlars occitans» (coma lor agradava de dire fins ara) e de favorizar lo desvolopament dels païses occitans (Occitània) dins totes los maines : scientific, literari, artistic, economic, social, cultural, etc. Dementre los mejans d’accion de l’Acadèmia se lista los prèmis e las recompenças als organismes e a las personalitats que perseguíscan las tradicions lengadocianas e rebertan los melhors dins las loras activitats. Aiçò se debana en decembre, coma de costuma, una tradicion seculara.

Julien Campredon serà aital recebut dins aquel encastre lo 14 de decembre 2011 dins aquela Acadèmia de Lengadòc ; un jorn, l’Acadèmia portarà tanben un nom occitan, al mens «per la dignitat manténer» dixit Pèir de Garròs ; aprèp dos sègles de fosc l’Acadèmia de Lengadòc se desperta per l’emplec de l’occitan, e las valorizacions dels actors d’aquel emplec. Julien Campredon prepara un discors en lenga occitana per aquel arcuèlh, moment que li fa grand plaser perqué la reconeissença tolzana li fauta ; aprèp aver agut recepcion de grand interès dins quasiment totas las libariás de fRANÇA (benlèu bravament mens a Tolosa, la paradòxa).

Uèi, es un autor que gausa pas escriure en occitan, mas que li agradariá d’aver una traduccion en lenga catalana ; es benlèu lo moment pels editors de collaborar per editar Julien Campredon dins d’autras lengas que la franchilmanda.

Pauc a pauc, a Tolosa la lenga occitana capita d’aver una valorizacion que los prestigioses autors occitans amerítan ; pauc a pauc Tolosa tòrna préner en man sa lenga e sa valorizacion, oficiala.

L’oficialitat serà benlèu un jorn declarada pel personal politic, e a l’unanimitat d’una votacion comunala, que aital tornarà d’èstre aital los vertadièrs capitols que nos fáutan. Julien Campredon es lo primièr que seriá content d’aiçò, tanben.