Lo francés es la lenga de la repression, es l’istòria ; aquela istòria explica coma s’installa un Estat qu’enleva totes los poders democratics al pòble occitan.
Uèi, aprèp la caduda del poder afrikaaners, l’Estat d’Africa del Sud es quasi-federal e un Estat plurilingüe…
Perqué limitar lo racisme a l’expression d’una color fenotipica. La nacion occitana supòrta un racisme lingüistica francés dempuèi sègle ! La seuna pòrta de flagèls qu’auto-aplica e/o ne fabrica una collaboracion ultra-extremista francesa. Lo racisme es un afar d’excepcion culturala francesa es una dinamica ontologica a fRANÇA. Aital Frantz Fanon es dins lo camp de las liberacions africanas, dels independentistas algerians, coma d’autres occitanistas de son temps ; èra davancièr de la pensada sul tèma del racisme. Lo progrmaa es alara indispensable d’escotar, per saber tanben perqué fRANÇA a páur de las lengas diferenciadas interioras a son mitic territòri de poder republican a las “frontières nationales” ; cultura e racisme ajuda a la pensasa universala, e a l’occitanisme modèrne. Frantz Fanon es United Nation, per la libertat de totas las nacions.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada