arcuèlh

diumenge, de maig 12, 2013

França dels ‘Intellectuals’ : enganhatz !

Es una causa un pauc especiala, especiala de l’Estat francés : 1 / per aver lo dreit a la paraula dins los mèdias se dèu d’aver èstre elegits o diplomats per las mais grandas castas parisencas, 2 / per aver de dirigir entrepresas del mercat-Estat-francés, te cal èstre sortit de las Grandes Écoles, jamai de las universitats, contrariament a tota Euròpa ; e lo modèl es replicat per l’Union Europèa que cal èstre sortit del Collège d’Europe a Gent.

Mas la crisi arriba e sembla que las cadièras per èstre membre de las famosas comissions d’enterrament dels problèmas, son redusissentas, alara la crisi tòca tanben los ‘Intellectuals’ e la crisi fabrica alara desvirament de la pensada francesa, pertot ; perqué ? O sabèm pas, mas sembla çaquelà qu’an páur que la balega venguèsse de l’extrèma-dreita francesa, ancioanlista e expansionista francesa tanben, per netejar aquestas cadièras de comissions de ren-non-decidir que fosquèsse pas un agradiment parisenc, e aiçò dempuèi 50 annadas.

Vist dins lo Financial Times, jornal liberal nòrd-american editat dempuèi lo Reialme-Unit pel continent europèu e que podètz crompar quasiment pertot dins l’Union Europèa, vist qu’es imprimit tanben a Paris.

Intellectuals franceses

Aiçò donat, s’acaba de publicar un autre bilhet que sembla confirmar aiçò de las desviranças intellectualas franchimandas, la páur de la crisi (benlèu), o de la pujada del FN (benlèu), o l’abandon de votacion de mantunes ciutadans que fan l’impression FN grandissent (melhor). Car es plan l’abstencion que los intellectuals aquestes an fabricat en platussatge sense realitat d’accion (lor agradava dincal moment que lo FN sortirà), platussatge sul terrenh que posquèsse cambiat. Mas aiçò los famoses “intellectuals” l’an fabricat en farlabicar escòlas de formacion a las incapacitats de refòrmas de l’Estat centralista francés, ni per tròcç, ni l’empèri republican sancièr. Los podèm entendre cada còp enrabiats dins los mèdias franchimands (85 % de las redaccions son similaras a l’Estat francés, e son de París). Sembla que debuta una presa de consciéncia ; e la presa de consciéncia passada sembla per accusar los autres d’èstre lo problèma (encara, Alemands, o Magrebins, o Musulmans), alara quora son pas los “régionalistes” (sense jamai pensar de lor far fisença per justament far las causas que els son pas capables de fargar, las refòrmas, un pauc coma l’Éducation Nationale es jamai estada capable de gerir los bastiments dins los quals trabálhan los “sants” professors), son los Alemands, e donc los “Alemands son alara totes nazis”, evident e aisit ! E tornèm far las guèrras ; cal notar que lo nacionalisme espanhòl o l’extrèma-esquèrra espanhòla son sul meteis batèu, lo problèma seriá sampitèrnalament alemand, non, nazi donc alemands o germanics. Jamai se pausa la question del bordèl qu’an sabut bastir als avantatges lors, los Républicains centralistas franceses.

Los intellectuals franceses

Se cal remembrar que lo primièr a aver castigar l’Euròpa d’èstre alemanda (aprèp 1974), es Jean-Pierre Chevènement, senador –ara- del Territoire de Belfort ; departament pichonet, creat per èstre etnicament francofòne (e Territoire es mot tecnocratic que tòrna ara, per explicar los Territoires que lo poder centralista e jacobin de París non sap gerir), e non pas d’Alsàcia. Aquel Jean-Pïerre Chevènement a pas jamai regretar l’etnisme qu’a creat lo Territoire de Belfort, nimai a jamai considerat que la vertadièra refòrma seriá per fin de l’integrar dedins l’ancian departament sense téner compte de l’etnisme francés que sonque cal respectar, per respectar lo seu site de senador ! plan segur…. Jamai las refòrmas ontologicas que cal far, son deguda a las errors del passat francés, sempre son errors vengudas de fòra.

Se cal remembrar que lo segondet d’aver paraula anti-alemanda es Jean-Luc Mélenchon, el es deputat del Parlament Europèu, sistèma politic volgut per Alemanha per aver un trocet de democracia e evitar lo bonapartisme aplicat a l’Union Europèa, el que cobra un revengut de deputat, mas que lo frena pas per dire a militants occitanistas (convidats per EELV) dins la cort del Parlament d’Estrasborg que «lo Parlament aquel es pas un luòc democratic…» El preferís lo sistèma francés ; mas quora ‘régionalistes"’ li explícan que la democracia es pas brica tanpauc dedins l’Estat francés, el nos castiga d’anti-francés, o tròba professors d’universitat de Montpelhièr per explicar que lo nacionalisme occitan es dangierós, coma l’auriá produsit un partit nazi. Sèm quasiment, a pichon nivèl, parier que los Catalans ambe los Espanhòls.

De qué se debana dins los novèls luòcs de debat del poder “democratic” francés, la television (debat sempre decidat 85 % per París e una casta d’«intellectuals»), legissèm la traduccion d’una bilhet qu’acaba d’èstre publicat, e que podètz fintar sancièr (en francés) en picar sul document illustratiu. Legissèm : «Un numèro patetica d’òdi nacionalista cosinejada al vièlh mòde del passat (lo seu discors recòrda aquel dels nacionalistas franceses entre 1870 e 1940) qu’ai assajat, ambe mantunes convidats, de respondre : Todd brandís las seunas competéncias supausadas (democrafes, çò qu’es, mas atanben istorian, antropològue, economista e ne passi) per donar als seus « analyses » de manièras objectivas alara que son simplament qu’opinions (e sèm clarament al café del comèrci). Se podrà jamai daissar passar aital se res n’èra levat de donar en semblanta vertat. Mas ambe aquel numèro, ailàs, mata lo debat sus la politica d’Angèla Merkel, alara que i a matièra de criticas (tal qu’ai assajat de dire en fin de programa). Es lo segond còp qu’assistissi a aquel numèro toddian qu’ameritava d’èstre interdich d’antena (i a aps de racisme acceptable) : sul programa Mots croisés, farà mantunes meses, e devath l’aguait aprobador de Marine Le Pen aqueste còp, s’èra jà liurat a las meteissas atacas germanofòbas. Sonque una consolacion : se los sobeiranistas ne son aquí, es que fan tirar las darrièras podras de las pistòlas.» La FELCO desvolòpa lo meteis discors, en castigar los “nacionalistas” occitans que fan de mal a Occitània ; es purament de racisme d’«intellectuals» modèl francés.

Del meteis tèma, podèm tanben qu’interdire las opinions es pas brica democratic, non ? Mas cal notar que cap regionalista aurà dreit, jamai, de respondre als platussatges racistas dels “intellectuals” franceses que fan usanças del sistèma monopolistic de la paraula mediatica ; es lo meteis sistèma en Catalonha que la TNT pòrta las TV de Madrid a Barcelona, mas que TV3 se podrà pas veire a Madrid ; mas nosautres OCCITANS avèm pas cap television que posquèsse devolopar debat del meteis escantilh e que posquèsse donar l’esquina a las incompeténcias parisencas o madrilencas o romanas (actualas). Cap regionalista o independentista aurà lo dreit a un programa en francés de France 3 ; E alara podèm clarament donar a las comparason ambe …InterEconomia de Madrid que els o fan, perversosament, mas o fan ! E ben, dins los collòquis dels universitaris de Montpelhièr o de Tolosa es quasiment parier, a un nivèl bravament mai pichoneton.

E devèm suportar tanben lo nacionalisme expansionista francés d’esquèrra o de dreita, amai de suportar tanben l’extrèma-esquèrra e l’extrèma-dreita –modèl francés- sense poder debatre sus als supausadas cadena (o universitat) de “service public” que París nos abandona en frenar totas las possibilitats de desvolopament, coma RTE a Barcelona, tot en encaissar las redevenças per els-meteisses e nos mandar debat de mèrda que son supausat desvolopar la democracia, non pas, mas puslèu l’imperialisme ideologic republicanista e expansionista parisenc.

França es enganhadoira pertot, e a tot moment, modèrne, mediatic, diplomatic, d’universitats, o istoric, cap cambiament per ara. M’agradariá que lo federalisme alemand fosquèsse explicar als “intellectuals” franceses, e que fosquèssen mantunes “intellectuals” de totas las colors germanicas qu’o fasquèssen en lengas imperialisats que vòlon, e perqué pas ambe la traduccion en catalan o occitan. Cal demandar a Singulars de TV3 d’o far ? (o gaitarèm per Internet, de moment qu’es encara possible, sense censura parisenca)

Lo Cambiament Ara Version en occitan