Peter Thomas Ricketts es mòrt

Peter Thomas RICKETTS, romanista britanic e professor emerit, es mòrt lo 7 de mai de 2013 a Birmingham (Reialme-Unit) ; aviá ueitanta annadas.

Nascut lo 14 de decembre de 1933, al delai de l’ensenhament, foguèt un actor dins lo desvolopament dels estudis occitans, maine que descobriguèt la dimension bèla al moment d’unas visitas entre 1954 e 1957 coma assistent d’anglés a Nimes puèi a l’Universitat de Montpelhièr.
A la sortida dels estudis de l’Universitat de Birmingham entre 1944 e 1960, capitats per un BA puèi un Phd (french), ensenhèt pauc en seguida la filologia latina e francesa dins l’universitat canadenca de Toronto (Victoria College) e de Londras (Cadièra de filologia romana de Queen Mary e Westfield College).
Autor d’òbra scientifica nombrosa, la maja partida compausada de criticas editadas d’escrits medievals, co-autor pron abans 1966 d’una introduccion a l’estudi de l’ancian provençal, libre-manuel sense relambi editat e tornamai editat, se faguèt la clau per l’edicion de las òbras del trobador de Besièrs Matfre Ermengaud, del Breviari d’Amor, vertadièra enciclopèdia medievala de mantunes 34 597 vèrses, mas atanben, sol e en collaboracion, co-redactor dels tèxtes majors de la literatura occitana : La Vida de Sant Honnerat, lo Novèl Testament de la bibliotèca de Lyon, etc.
President – dempuèi la seuna creacion en 1981, e dinca 1990, de l’Association internationale d’études occitanes (AIÉO) qu’amassa mai de 500 especialistas de 25 Estats diferents, Peter T.Ricketts a concebut e realizat una òbra bèla e de longa necita per Occitània : amassar, picar e encodar la totalitat dels escrits occitans, en literatura, actes scientifics e juridics, de las originas al XVen sègle, en vèrses e en pròsa. Mobilisèt mantunes cercaires europèus e americans dempuèi mai de 25 annadas al torn de la Concordença de l’Occitan Medieval (COM), basa de donadas informatizadas, P.T. Ricketts publiquèt las doás premièras partidas, sus CD-Rom en çò de l’editor Brepols (Turnhout) en 2001 e 2005. Per l’acabadoira de la tresena partida apleguèt l’ensemble dels tèxtes en pròsa tant literaris que diplomatics. Perseguissiá atanben, en collaboracion, una traduccion francesa del Breviari d’Amor atanben que la famosa antologia Los Trovadores editada en castilhan pel professor Martin de Riquer (Barcelona, 1975, 3 vol.)
Oficièr de l’Òrdre de l’Empèri britanic, chivalièr de las Palmas academicas e chivalièr de las Arts e Letras, recebut doctor honoris causa de l’Universitat de Tolosa 2-Le Miralh en 2010, acabava quasiment d’èstre recebut a Tolosa mèstre-ès-jòcs de l’Acadèmia dels Jòcs Florals, la mai anciana societat en activitat, fondadas en 1323 per assegurar l’espandiment literari de la lenga d’Òc o occitan.

(un jorn benlèu La Dépêche saurà escriure CALANDRETA.)